Hemen alışılmaz ama çabayla alışılır
Gün boyunca, çoğu belki aynı olsa bile 50-60 bin düşünce geçiyormuş aklımızdan.
Peki bunların kaçı olumlu düşünce? Hangi düşüncemizde kendimizle olan güzel bir iletişimimiz var? Hangi düşüncelerimiz kendimizi veya hayatı gerçekten sevmekten oluşuyor?
Hangi düşüncemizde gülümsedik veya içimiz ferahladı?..
Aklımızdan geçirdiğimiz düşünceler bizim
Bir ruhu yok etmek kolay, peki sonra sizin ruhunuz ne olacak?
Sayfa 50Kitabı okudu
İşte bu iki devletin(İtalya ve Fransa) kesin muhalefeti, dünya Müslümanları arasında özellikle Hindistan'da İngiltere aleyhinde meydana gelen cereyan, Türk milli direnişinin gün geçtikçe kuvvetlenmesi ve İngilizlerin, bu gücü yok etmek için, o sıralarda yeter kuvvete sahip olmaması karşısında Lloyd George, ilk Londra Konferansı'nın, İstanbul'un Türklere bırakıldığına dair olan 14 Şubat 1920 tarihli kararına katılmak zorunda kaldı.
Sayfa 9Kitabı okuyor
“Bu dünyada neyi çok istersen, o senin imtihanındır.”
Kendi kendime hep şu soruyu sorarım:
Bu hayattan ne öğrendin vedat ?
Bu sorunun tek bir cevabı yoktur bence çünkü insan her döneminde bu soruya ayrı bir cevap verir.
Bu hayatta ne öğrendin sorusuna bu aralar kendi kendime şöyle diyorum; insan hangi alanda yetersiz ve zayıfsa ordan imtihan
İnsanların çoğunun tasavvuru, kendine ait fikri ve ideali, ufku ve tahayyülü yok. Bir değer yargısı oluşturmayı başaramamışlar. Onlarda olan, sadece anlık düşünceler ve hislerle, güdülenmelerle hareket etmek. Ufak bir sarsıntıda kendileriyle çelişmeleri, savruklukları bu yüzden.
Ancak birbirimizi sabırla dinleyerek,yıkıcı ve keskin inançlardan uzaklaşabilir,derdimizin ötekini yok etmek değil,onunla birlikte var olmak olduğunu fark ederiz.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Yeter artık bi beni salın…
😮💨 Gün ertesi güne devrilmiş biz hala kendimize kalamamışız ne yapalım yani saklanalım mı rahat etmek için 🙄 yok arkadaş ömür biter iş bitmez 😒
🌚Herkese iyi G E 🌜 E L E R 🌝
Ön Cihet
Felsefeci bir adam bu cihete bakarsa görür ki: Bütün canlı mahlukat -insan olsun, hayvan olsun- kafile be-kafile büyük bir sür'atle o cihete gidip kaybolurlar. Yani, ademe gider, yok olurlar. Kendisinin de o yolun yolcusu olduğunu bildiğinden, teessüründen çıldıracak bir hale gelir. Fakat iman nazarıyla bakan bir mü'min, insanların o cihete gidişleri, seyahatları adem âlemine değil, göçebeler gibi bir yayladan bir yaylaya bir intikaldir. Ve fâni menzilden bâki menzile, hizmet çiftliğinden ücret dairesine, zahmetler memleketinden rahmetler memleketine göç etmek olup, adem âlemine gitmek değil diye bu ciheti memnuniyetle karşılar. Fakat yol esnasında ölüm, kabir gibi görünen meşakkatlar netice itibariyle saadetlerdir. Çünki, nuranî âlemlere giden yol kabirden geçer ve en büyük saadetler büyük ve acı felâketlerin neticesidir. Meselâ: Hazret-i Yusuf, Mısır azizliği gibi bir saadete, ancak kardeşleri tarafından atıldığı kuyu ve Zeliha'nın iftirası üzerine konulduğu hapis yoluyla nâil olmuştur. Ve keza, rahm-ı maderden dünyaya gelen çocuk, mahud tünelde çektiği sıkıcı, ezici zahmet neticesinde dünya saadetine nâil oluyor.
Sayfa 245 - Eski baskıKitabı okudu
