Dogmayı hangi anlamda kullandığı da çok önemli. Üzerinde düşünülmesi gereken bir parça. Eğer ki dogma kanıtları hiçe sayarak belli bir öğretide devam etmekse, kanıtlar da kendi içinde felsefik bir problemi barındırıyor. Görüşler çatışıyor. Herkes benimki doğrudur diyor. Halbuki hangisinin doğru olduğunu karar vermek, bir taraf bunu kanıtlarla yapsa da yine kişinin kendisine kalıyor. Büyük bir çoğunluk dahi günümüzde bir şeyi kanıtlarıyla doğru olarak sunsa da bu yine ortaya atılan fikrin doğruluğunu genelgeçer yapamıyor. Zira bunun örnekleri tarihte çokça var. Ama yine de tartışmalı konularda ortada durup o konuda iyi bir fikir sahibi olduktan sonra fikrini açığa vurmak bence en sağlıklı olanı. Kulaktan dolma bilgilerle yola çıkılırsa ileride söylenecek sözlere kulağını kapaması muhtemeldir insanın. Alıntı çok hoşuma gitti. Teşekkürler.
Aynı bölümden başka bir alıntı şu şekilde: "Şüphelerine aşık olan kuşkucunun bile, kuşkuculuğun fanatiği olduğu ortaya çıkar." İnsan inanmaya ve inandığını içselleştirmeye eğilimlidir. Bir noktada vaziyet yine kendi kendine inanmaya döner. Yani insanın bizzat kendisinin felsefenin önüne taş koyduğunu söyleyebiliriz. Kanıt-çürütme aşamasına gelmemiş ve muhtemelen de gelmeyecek birçok dogmaya sahibiz diye düşünüyorum, kendimizin bile bilmediği.
Bu alıntıyı da çok beğendim ve şunu farkettim, 1K’da esas olan çok fazla alıntı paylaşmak değil bu şekilde yorum yapıp cümlelerin üzerinde fikir takası yapmak.
Haklısınız, yorumunuz için teşekkür ederim. Bence de düşünmek ve düşündürmek daha kıymetli.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.