Ah! Dostum ne yok ki? Evren içinde küçük bir nokta, kendi dünyamızda ise büyük bir yalnızlıkla yaşıyoruz.
Fakat şimdi boşver bunları sende durumlar nasıl?
Ama yalnızlık bizim tercihimiz olan değil midir ahbap, o yüzden yakınmamalıyız. Bende durumlar monoton’
Yalnızlık yalnızca onda var olabilenlere kendi gizlerini açıyor zannediyorum. Böyledir ki onu anlamak için uzun zaman onunla kapıştım. İyi bir ahbabım oldu sonrasında kendisi. Doğru, lakin kimin hayatı monoton değil ki? Sizin monotonluğunuzun size ait bir rengi olduğuna katılıyorum. Yine de dostum ne çeşit bir büyü ki bundan kurtulmayalım? Sizce kurtuluş nasıl?
Kurtuluş, istemektir ahbap. Yalnızlıktan çıkmak istemek, monotonluktan çıkmak istemek.. Çabalamaktır. Klişe bi söz ama doğru ‘isteyince her şey oluyor’
Dostum, dediklerin savaşan bir ruha doğru. Hakikaten de istemek ve bu uğurda didinmek diğerlerini de beraberinde sürükleyecek güce varıyor. Olduracağız biraz çaba ile hayalleri. Klişe sürekli tekrarlanan ve artık inanılmadığı... Lakin buna inanmıyorum denilebilir mi? Yine basitlikten yana olsam da belirsizliği nasıl geçerdik?
Ha yok benim jargonumdaki klişe de inanılmaz durum yok sanırım 😄 yani inanıyorum bende. Belirsizlik özgüvenle geçilir diye düşündüm net olup karakterine uygun olcaksın ~sanırım konunun ucunu kaçırdım gibi :d~
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.