Özlem, yazıya nokta koyduktan sonra kimbilir nasıl ferahlatıcı bir nefes almışsındır... Bir şairin şiirini bitirdikten sonra, yüzüne yerleşen, -ağlamadan hemen sonra ki- tebessüm gibi... Korkarım pek yakında, yeni öykü kitabı almaya gerek duymayacağız.
"Gamzelerimde sızı.. ellerimle yokluyorum varlığını."
Nasıl bir betimlemedir bu, zalım güzeldi :)
Yüreğin bir konçertonun deminde kaybolsun emi :)
Evet öyle bir hissiyat vardı Eylülcüm :) Ama bir şairin hislerinin yanına uğrayacak kadar naif ve güçlü bir kanada sahip miydi bilmiyorum.. ya da bir öykü kitabını müjdeleyecek kadar Işıklı :) Mahcubiyetimi aldım, yola çıkıyorum!! :)
Eylül.. o gamzelerimde gül gül gülüşünü hissedebiliyorum, bilgine :)
O son dileğine.. tüm kalbimle: " Aminnn!! " diyorum. Eksik olmayasın.. Sızlayan gözlerimde bir ışıkta sensin! :)
Ah ablacım, bu ne denli başka bir samimiyet... nasıl utandım ♥ tamam o zamanda çok çok seviyormuşum seni ama Eylülcüm mahçup bir kızıl gül sol yanımda, tebessüm... :)
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.