Bulut
Duydunuz mu?
Ben o sesi tüm uğultusuyla hissediyorum.
- soundcloud.com/bander-alsulaim... -
Bulutlar toparlanıyor bir bir.. Gerçi hepsi bir bütünlük gibi ya. O halde şöyle demeli. Bulut toparlanıp gidiyor, bir bir… Gitmek mi? O nereden çıktı sahi?..
Bulutlara baktığımda güzele
··
82 görüntüleme
Elinize sağlık, güzel betimlemelerle şiir gibi bir yazı bırakmışsıız etkinliğe
Teşekkür ederim :) Siz dahil arkadaşların yazdıklarıyla bütünleşti güzellik ve o şiirsellik..
Çay Özlem' ini bulmuş kesinlikle:)
Aslı Erdoğan okumuş gibi oldum. Ama onda müzik yoktu. Piyano ah ah.. Hep çalmak istediğim ama bir türlü o tabureye oturmaya cesaret edemediğim.
youtu.be/iQxHjIB1-pQ
Yüreğine çayına sağlık...
İnanıyorum ki hiçbir piyano ve Batı'ya dair hiçbir müzik tınısı paylaştığın şu müziğin rüzgarının yerini tutamaz.. Güzel Anadolumuzun :) Çay ise o rüzgarın hatırası.. Çay, İyi ki var :) ..
Aslı Erdoğan hiç okumadım Metin. Sen bütünlük oluşturuyorsan yazdıklarımda, yazardan örnek alacak birçok şey var eminim..
Asıl senin yüreğine, varlığına sağlık.
Çayın soğumasın! :) Afiyet olsun :) ..
45 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Çok güzel yazmışsın:))
Özlem, yazıya nokta koyduktan sonra kimbilir nasıl ferahlatıcı bir nefes almışsındır... Bir şairin şiirini bitirdikten sonra, yüzüne yerleşen, -ağlamadan hemen sonra ki- tebessüm gibi... Korkarım pek yakında, yeni öykü kitabı almaya gerek duymayacağız.
"Gamzelerimde sızı.. ellerimle yokluyorum varlığını."
Nasıl bir betimlemedir bu, zalım güzeldi :)
Yüreğin bir konçertonun deminde kaybolsun emi :)
Evet öyle bir hissiyat vardı Eylülcüm :) Ama bir şairin hislerinin yanına uğrayacak kadar naif ve güçlü bir kanada sahip miydi bilmiyorum.. ya da bir öykü kitabını müjdeleyecek kadar Işıklı :) Mahcubiyetimi aldım, yola çıkıyorum!! :)
Eylül.. o gamzelerimde gül gül gülüşünü hissedebiliyorum, bilgine :)
O son dileğine.. tüm kalbimle: " Aminnn!! " diyorum. Eksik olmayasın.. Sızlayan gözlerimde bir ışıkta sensin! :)
2 sonraki yanıtı göster
Çok güzeldi, hatta şu bana yetti "bulutların gidişindeki o turuncu ufuk hatırasıyla gelen" bir yazı bazen sadece bir cümle için de okunur..
Çok teşekkür ederim :) .. " bulutların gidişindeki o turuncu ufuk hatırası " hepimizin göğünde değil mi? Parlayarak, tüm güzelliğiyle varolsun...
Harika müzik...Harika yazı...Neresinden başlamalıyım, anladığımı anlatmaya..Bana ulaştı bu yazı hemde ne ulaşmak.. Gözerim doldu, kulaklarım hoşnut oldu, kalbimde kesinlikle bir yer edindi. Gerçekten en içten duygularımla haddim olmayarak tebrik ediyorum Sevgili Özlem...Kaybettiklerimizi düşündüğümüzde pul pul dökülüyoruz ya, onları denize atmaya henüz hazır değilim. Ama bunu başaran insanları takdir ediyorum.
Muhakkak ki o 'kaybetmek' kelimesi üzerinde de nasıl bir duruş sergilediğimiz mühim Gökçen Hanım. Onu ne denli duyumsadığımız ve değerlendirdiğimiz mevzubahis. Nasıl bir vefa içerisinde olduğumuz... Zira zaman gibi bir ırmağın içerisinde var olurken ömrümüz, yine zamana; o durgun yönümüzle ve anlamamakta ısrar eden nazarımızla bakmak, sanırım çoğunlukla da tercih edilen bir durum... Ve insanı'ı insan da kılan, o ırmak ile de beraber akabilmesidir; coşabilmesidir, devam edebilmesidir daima... Bu ki bizlerin yolu. Ki kimileri vardır ki elbet, ırmaklarımızdan da öte mutlak, kendi nefessiz, habis hücrelerinde sadece bir avuç çamurla var olabileceğini dahi düşünebilirler; zira düşüncesi ve nazarı da o olmuştur... Yola bakmalı, 'kendimize bakmalı' ve devam etmeli daima :)
Güzel düşünceniz ve ayırdığınız vakit için ayrıca teşekkür ederim....
Merhaba Özlem Hanım,
"Gitmek mi?" sorusunda ele verdiğiniz gibi sevgili gitmiştir. Kahramanın giden sevgilinin ardından içine düştüğü kaybetmişlik duygusunu, her şeye rağmen bir umut arayışını, kaybedilenin yalnızca sevgili olmasını, hayatın yeni sevgilerle devam etmesi gerektiğini çok güzel betimlemişsiniz.
Garson boş bardağı aldığı sırada doğan umut, ikinci çayla birlikte gelen anılarla tekrar bir umutsuzluk gelse de sonrasında kazanılmış bir zafer var.
Burada bir bardak sıcak çayla gelen anılarla bir yüzleşme, bir hesaplaşma var (olmalı); bu yüzleşme biraz işlenmeliydi bence.
Güneşin doğduğu satırlarda denizi hiç karıştırmasaydınız daha iyi olurdu bence. Tam hedefe odaklanmışken dikkati biraz dağıtmış.
"Cebimden" derken cep telefonu, "tuşlar" derken de piyano ile çalınan müzikleri ifade ettiğinizi düşünüyorum ama bunu yaparken kendimi zorlamış olduğumu da görüyorum. Bu kısım kafamda gidiş-gelişler oluşturdu. Okumada ilerledikçe "öyleymiş" "değilmiş" tekrarlarım oldu.
Rıhtım, gemi ve şiir ile çok iyi bir final olmuş. Ama bir cümle "Halka yabancı bu duygu" ile, bireysel duygularımızla ilgili bu öyküde kafamda bir ünlem işareti oluşturdunuz.
Ayrı yazılması gereken "de" bağlacına dikkat etmeniz gerekiyor.
Sonuç olarak bu kadar ahkam kesmeme rağmen ben böyle güzel bir öykü yazamıyorum. Yazanları da kıskanmıyor değilim.
Büyük kızımın adını Türkü koymuştum, türkü tadında bir hayatı olsun diye. Bu öyküden de türkü tadını aldım ve gerçekten sevdim.
youtu.be/fwjX-m4LkYk
Güzellikle...
Merhaba Levent Bey,
Yazımda diyebilirim ki o vakitler tanımladığım, bahsiniz üzere bir gidiş duygusuydu lakin bunu bir sevgilinin, yalnızca bir seviyle değil, çok daha geniş bir perspektiften değerlendirmek istedim. Ufuklara bakıp çoğul bir manzarayı düşlememiz gibi :) Bakışınız, ince nazarınız için ayrıca teşekkür ederim..
Kelimelerde.. kurguda değişimleri, harflerin ki başkalaşımını seviyorum sanırım. Bildiğimiz bir sonun yolunu şaşırtmayı, muhakkak düşüncenizle farklı, çok daha derinlikli bir kurgu olabilirdi belki, belki de devamı niteliğinde bir hikaye kim bilir... Kalem o vakit o şekilde arz etmiş halini, paydamca dinleyebilmişim umuyorum. O ihtimal verilmemiş kurgunun dahi kendi içerisinde büyüleyici bir tarafı var.
Kaybetmek, Piyano, Rıhtım gibi örnekler o vaktin Hikaye Etkinliği konusuydu Levent Bey ve hikayemle birleştirdiğimde müzik ile de zamanın yeniden yeniden tozunu kaldıran.. bir kurgu ortaya çıkıyor..
İnsanın o vefasız yanını ve yine okudukça, tıpkı bir kitabı okumak gibi ve aslında yaşama şahit olmak gibi bir başlangıçla bir temaya değinmek istedim. Misal.. Sokak çocuğu diye bir tabir vardır, halbuki hiçbir çocuk sokakların değildir. Hiçbir insan, zayıf düşmüş, hayatın çilesiyle olan hiçbir insan kötülüğü ve dışlanmayı hak etmez ama bizler, yine biz insanlar, en acımasız yanımızı o diğer yarımıza, soğuğun, denizin ve alabildiğine keskin bir rüzgarın işlediği varlığımızla var ediyoruz... Anlaşılması ve unutmamamız gereken mesele budur.
de'ler ile anlaşamıyoruz, kabarık balo kıyafetleriyle dönem farkı var sanki aramızda, Aristokrat bakıyor birazcık bana. :) Dikkate alacağım, teşekkür ederim..
Estağfurullah. Şundan emin olun ki zaman ayırmanız, bir düşünce üzerine yorumda bulunmanız ve bunun her ekseniyle istişaresi içerisinde olmanız çok önemli. Aslında olması gereken de bu. Yoksa okuduğumuz kitapları, şu ortamda, tüketmekten başka ne vazifemiz vardır... ki bununda çok koyu bir bencillikle olduğuna inanıyorum. Ya burnumuzun dikliğinden önümüzü görmüyoruz ya da başımız kitaplarla fena kapalı, kendimizle, kalabalığımızla aslında...
Kızınızın ismi çok güzel, benimde adımı Babam vermiş :) Mevlam bahtını, izini açık eylesin, iyiliklerle karşılaştırsın dilerim..
Müziğinizi dinliyorum şu an, tarifsiz güzel.. Teşekkür ederim.
youtu.be/9Y5IWgvIiyw Evladınız ile Sizin için olsun.💐
Güzellikle.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.