Her birinin resim gibi yüzleri var…
Özellikle sahnede. Duruşlarında, yüzlerinde köşeye sinmiş sessiz bir çocuk saklı gibi. Ama vokalde rosemary, elektro/gitarda, harmonikada, zim, arthur, thomas, charles şık bir görselle taşkın bir müzik şöleni ortaya çıkarıyor. Sessizlik kayboluyor ortaya şiddetli bir zarafet çıkıyor, demek istedim. Umarım şimdi kaldığınız yerden devam edersiniz