Pek de gülümseyen bir anne babam yoktu küçüklüğümde. Ben gülümsemeyi ayna karşısında dudaklarımı belli bir şekle dönüştürüp poz vererek edinmiştim. Zaman içerisinde gülüşlerim çoğaldı, dişlerimi dahi gösterebiliyordum artık. Layığınca mıdır bilmem ama ömrümde bir an olsun özgürlüğümü, var oluşumu hissederek güldüğümü hatırlıyorum.
Teşekkür ederim ☺️
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.