Bilimsel olarak; Dürtüsel çekim etkisi ve orta beynin bağlanma arzusundan dolayı aşık olduğumuz kişi için güçlü bir nöral ağ oluşur. Kişi sadece dış uyaran olarak değil, kendi başına kaldığında da onu düşünerek bu ağları besler güçlendirir. Ancak ani bir ayrılıkta, yapılandırılmış bu nöral ağ durmakta, ancak fiziksel uyaran kaybolmuş durumdadır. Bu aslında beyin için de bir sorundur. Uyarandan bağımsız bir ağın varlığı, bizde boşluğa düşme, ne yapacağını bilememe gibi algılanır acının da yanında. Sonuç olarak biyolojik olarak yapılacak olan şey, çözüm; sevgili için örülmüş nöral ağı yok etmektir. Mesela; hayatında hiç alakası bile olmamış, ilgisi olmayan yeni bir şey öğrenmek, hobi gibi. Yepyeni bir konuda derinlik kazanmak, uğraşmak. Kurulacak olan bu yeni ve güçlü ağ, fiziksel uyaranı da belli bir süre sonra yok eder. Bazı insanlar bu söylediğime saçmalık ve işe yaramaz gözle baksa da hayatlarına geçirdiklerinde işe yaradığını fark ediyorlar ☺️Uzun oldu kusura bakmayın.
Rica ederim. 😊 Aynen öyle :) Ayrıca dediğiniz gibi değişir çünkü kişinin karşıdaki insanın hayatında kapladığı yer, derinliğinin büyüklüğü çok etkiler.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.