Necip abi dönüşün muhteşem olmuş, hayran kalmamak elde değil çok güzel anlatmışsın. Kış çıkmadan boza stoğu yapıp bunu da okuyayım.
Pamuk için bana olan genelde kitabı bitirdikten sonra uzun süre kitabın aklımdan çıkmaması, olur olmaz durumlarda kitabın hikayesini hatırlamam gibi durumlar. Mesela üzerinden biraz geçince sanki Masumiyet Müzesi'ni çok küçümsemişim gibi bir his dolaşıyor kafamda, bu bir tuhaflık mı bilmiyorum. :)
En çok kendimi şaşırtan bir yazar kendisi, okumadan önce bu kadar aklımı, ruhumu kitaplarının sayfalarında bulacağımı hayatımın neresine tutturacağımı bilemeyişlerimi tahmin etmezdim. Yüreğine sağlık, çıktı alıp duvara asılası bir inceleme olmuş. =)