Kurtlar Vadisi bağımlısı olarak bir ufak düzeltme yapalım :) , kibritin kabında demiyor dizide, kibritin kavında diyor. Kibrit kabı kelimesine daha fazla kulak aşinalığımız olduğu için yanlış algılıyoruz. Kav sözcüğü günümüzde kurumuş, tutuşması kolay bir mantar türünden elde edilen kuru ağacımsı parçalara deniliyor. Senaristlerin sahneyi yazarken beylik bir laf olsun diye bu cümleyi kurduğunu düşünmekle beraber bu cümle üzerinden edebi hamaset yapmak da güzel olacaktır.
Etimolojik olarak bakıldığında kavlamak, kavurmak, kavruk hatta kesin olmamakla beraber kavuşmak sözcüklerinin de kav (kag) sözcüğünden türediği öne sürülür. Şairane bir gözle bakılırsa kavlık malzemenin var oluş amacı, başkaları uğruna kısa sürede olsa yanmaktır. Daha büyük bir bütüne hayat veren ilk parça olmak ve bunu bilmek kavın kaderidir. Bu fedakarlığının karşısında ateşe dokunduğu an, amacının gerçekleştiğini bilirse kavuşmuş olur. Yaşama amacına ulaşmadan yanmış ise kavruk kalır. Gerçekten seven çoğu erkek bu şekilde detaylı düşünmese de yalnızca hisleriyle bunu kendi içinde defalarca yaşar. Birisi için canını feda edip edemeyeceğini tartmak, bir erkeğin kendi sevgisini ölçme usullerindendir. Bu tartıda sevgisi ağır basmışsa bir erkeğin artık tıpkı kav gibi amacını biliyor demektir. Gerektiğinde sevdiği için ölümü göze alır gerektiğinde ömrünü tüketmeyi göze alır. Fakat sevdiği insan, yaşama amacıyla arasına bir engel koyuyorsa kavruk olmamak için kavuşmaktan vazgeçmeyi göze almak gerekir. Bazı büyük orman yangınlarını kontrol altına almak için karşı ateş tekniğiyle başka bir yangın çıkartılır. Daha fazla alana ateş yayılmasın diye ateşin ilerlediği yönde bir şerit çekilip kontrollü bir ateş yakılır. O şeritte yanacak başka malzeme kalmadığı için büyük yangın oraya ulaştığında yakıt bulamayıp ilerleyemeyecektir. İşte yukarıdaki sözü söyleyen erkek de bu denli çaresiz hissediyordur. Yangının içinde küçük bir kav olmak ne kendi yaşam amacına hizmet edecek ne de yangını söndürecektir. O yüzden amacının dışında yanmaktansa bu teselli cümlesiyle kontrol şeridi oluşturarak yanmak ister insan. Bu kendinden ve kavuşmaktan vazgeçmek olsa bile ormanın tamamını kurtaramayacağını anlayan erkek, ormandan kalanları - feda ettikleriyle beraber- çaresizce kurtarmak için bu zorunlu adımı atar. Bu söz yanmaktan vazgeçmek değil aslında sevdiğini yaşatma çabasının bir ürünüdür.
Hocam doğru tespit teşekkürler 👏👏👏Ama kav desek yalnız siz yorum yapıp bırakırdınız sanırım ☺️ anlaşılmayabilirmiş onu düşünüyorum şu an doğrusu yazılsaymış. Bilgi için teşekkürler ama böyle kalsın istiyorum çünkü bir kaidedir “ Galat-ı meşhûr lugat-ı fasîhten evlâdır” mucibince yazmak daha mantıklı sanki…🙂
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.