Kendim de zorlansam da, zamana ek akışta kalmak diyorum. Hayat çünkü gerçekten tam bir akan nehir gibi. Durmayı kenara çekilmeyi kabul etmiyor. Benimle birlikte ak git diyor adeta. Hayatın kitabında durağanlık geride kalmak yok. Bir nebze o zaman kendini tamir edebiliyor insan.(ya da ettiğini zannediyor😕.)
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.