Şu hayallerden vazgeçmek gerektiği görüşündeyim. Savaş başlayan kadar kahramanlık hikayeleri gibi gözükür. Ta ki tabutlar birer ikişer gelene kadar! Sonra Onar Onar gelir. Savaş büyüdükçe tabut sayısı sürekli artar. İşin garip tarafı da o hayal edilen topraklar ya hiç kazanılmaz ya da kazanilsa da bi fayda vermez bu devirde. Nihayetinde altında binlerce vatan evladinin, birkaç kişinin hayali için peşinden suruklendigi ve altında yattığı toprak zafer diye sunulur. Dediğim gibi o toprak da kısa sürede kaybedilir. Devir değişti. Devir toprağına toprak kattığın devirler değil.
Atatürk'ün dediği gibi "Yurtta sulh, cihanda sulh" olmalı parolamiz. Ve "nefsi müdafaa dışında savaş cinayettir" olmalı. Yoksa toprak falan değil, bol bol tabut görürüz. Sonra o toprak hayali güden bir kaç kişi Enver gibi soluğu yurt dışında alır. Olan annelere, babalara ve bu millete olur
Savaşı bilmeyen savaş guzellemesi yapar durur. Kahramanlık öyküleri anlatır. Coşar falan. Gerçeklikten kopmamak lazım. Devir değişti. Artık savaş yapıp bişey elde edilmiyor. Gelecek çok çok başka olacak.
Bu yorum görüntülenemiyor
Haklısınız, savaş bir oyun değildir. Can isteyen bir eylemdir. Fakat Atsız Beğ'in diğer yazılarından da yola çıkarak söylemek isterim ki, Türkiye Cumhuriyeti'nin sınırları dışında bulunan ve zulüm altında kalan soydaşlarımıza yardım etmek zorunluluğumuz vardır. Elbette biraz gerçekçi olursak şuan ki durumumuz ile bu pek mümkün gözükmüyor ama Doğu Türkistan ya da Karabağ'daki(vs...) soydaşlarımızın durumu vahim. Atsız Beğ onların kurtarılması gerektiğini söylüyor.
Savaşın acı getireceğinin de bilincindeyim. Sadece düşüncemi dile getirmek istedim.
Atatürk silaha sarıldı. Peki onun silaha sarilmasini yanlış degerlendirmis olamaz miyiz. Hep bir yanlış degerlendirilme soylemidir gider durur. Sonuç olarak Atatürk Boğazları da Hatay'ı benzer blöfler atarak zekice satranç oynarmis gibi almıştır şeklinde de değerlendirebiliriz. Şu anki dünya şartları içerisinde Atatürk, Kerkuk'u almak için gerçekten savaş yapmayı göze alır mıydı. Hani bu soruya herkes farklı cevap verebilir. Zaten bir yere de götürmez. Ancak akılcı ve gerçekçi olmak lazım. Büyük olayların sonuçlarını, kimlerin bu olaya müdahil olacağını, içinde bulunulan zamanin şartlarını,kendi gücünü ve birçok etmeni göz önünde bulundurmak lazım. Yoksa ben de size diyeyim; Hadi kardeşler yüruyyeljm Tanrı dağına. Ordan aşağıya dönelim biraz Hindistan'a. Sonra yetmez tüm dünya Kızıl elma, Ortadoğuyu da aldık. Türk İslam birliği kurduk. Yüruyelim Avrupa'ya. Naisl güzel bir hayal değil mi. Buyrun hadi yapın bu hayali.
Ömer, ben bu yazıdan yola çıkarak bu yorumu yaptım. Bu yazıda hiç de öyle yardım etmek falan değil gaye. Toprağa toprak katmak. Diğer yazılarını bilmiyorum. Bu da suna benziyor. Yüzüklerin Efendisi bir masal hüviyetinde kurgulanmis. O yüzden aşırı kötü ve aşırı iyi karakterler falan ve birçok böyle unsur mevcut. Filminde mesela masal kökenli bakmazsak birçok mantıksizlik bulunur. Bu sefer de aşırı sevenler ama Silmarrionda bunların açıklaması var derler. Tamam da ben filminden bahsediyorum. Bu da o hesap oluyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Tamam hocam. Buyurun meydan sizin. Cenkten cenge kosalim. Alalım Kerkuk'u. Sonra Musul'u. Oh mis petrol de geldi. Kimse bizi tutamaz. Buradan nereye gitmek istersiniz.
Önce güçlü bir ülke olacaksın. Özellikle teknoloji ve ekonomi konusunda. Güçlü bir demokrasi, güçlü bir adalet ve uluslarası itibar sahibi olacaksın. İşte asıl sessiz kalmamak böyle olur bence
Benim dikkatsizliğim. Bu gönderiyi baz alarak yorumunuzu okuduğum da, haklı olabilirsiniz. Teşekkür ediyorum.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.