Yasta;
"Manik hasta ise aynı madalyonun öteki yüzüdür: nesneyi öldürdüğünü kabullenmek bir yana onu diriltip tekrar öldürür tekrar diriltir ve bunu bir şenlik havasına büründürür. Ama iyi bir klinisyen bu şenliğin ardında yıkıma uğramış ve parçalanmış benliği, ruhsal gerçekliğinden kaçan manik depresifin sonsuz kederini, matemini görmezden gelemez."
Catalina Bronstein (2010)'in "Manik Savunmaların İki Biçimi: Ergenlikteki Çöküşte İşlevleri" adlı makalesini konuşurken ders notlarımızdan. Bu alıntıladığım yorum da Abraham'a ait büyük ihtimalle.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.