Bir başkasından kalan mirası yiyerek belli bir yere kadar gidebiliyorsun. Sıradan gözler mirası yiyenin zenginliğini görüyor. Fenerbahçe'de martta şampiyonluk kutlayanlar nasıl Aykut Kocaman'ın mirasını yiyerek bundan nemalandıysa, Barcelona da Johan Cruyff'un mirası ile buraya kadar geldi. o oyun anlayışı gelecek nesillere aktarılamayınca deniz bir yerde bitiyor işte.
Tipik yönetici egosu sonucu. Felsefe yaratanı geri plana itip, kendileri olmazsa olmaz gibi bir hava yaratıyorlar. Gariptir ki bir süre sonra buna kendileri de inanıyor. Geri plana itilmiş üretkenin her türlü şevki kırılıp, küstürüldükten sonra, yine gariptir ki o adamcağız da yetersizliğine inanıyor. Böylece "yalan dünya"da kısa süreli mucizelerle döngü tekrarlanıp duruyor. Biz seyircilerin tek avantajı ise Cruyff gibi, Messi gibi mucizelere tanık olarak keyif almak oluyor..
Büyük bir ihtimalle haklısınız. İkisi de aldıkları futbol felsefesinin yanında güzel karakterler ve güzel insanlar
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.