Notr olmak... Evet bence de öyle ama bir insanın kendinden nefret edildiğini bilmesi de başına gelen her kötü şeyi nefret edene yormasıdır :) Bu da güçlü bir duygu.
Bu biraz nazara, kem göze inanmakla olmaz mı? Şahsen nazar inancım hiç yok, birinin bana hissiz olduğunu bilmek üzerdi beni. Çünkü sevse kalbinde olurdum, nefret etse yine kalbinde... ama hissiz olunca? Hiçbir yerde.
Doğru söylüyorsun. Nefret zaten bir zamanlar sevdiğinin bir kanıtı da olabilir kimi zaman... ama "Sen beddua etmeye bile değmezsin be! Kelimelerim kirlenmesin, ağzım yorulmasın boşuna" tarzında bir hissizlik, hepsinden beter sahiden.