Hayallerimi avucumda saklayacağım.
Aklımdan uçar diye korkuyorum.
Seslerimi davuluma saklasam.
Kekik kokusuyla damlar mı hayallerim.
Sebebiyet vermekten korkuyorum.
Hayallerim uçar diye bu sefer kalbime koyacağım umutlarımı.
Kollarımda kör jilet yaraları...
Ben, bu yaz serin geçer sanmıştım. Uzun zamandır konuşmayı unutmak, hiç bir şeyi bilmemek, yalnızca, evet yalnızca gece yarısı edilebilecek bir telefonla uyanıp, eski, çok eski bir arkadaşın sesini duymak istemiştim. Galiba, en büyük hatalarımdan biriydi bu. Ses ne kadarını anlatabilir ki bir insanın: görmeden, dokunamadan, ansızın kapatarak
İçimde yurtsuz bir şairin çok derinde duyduğu yurt özlemi var olmayan yurduma memleket temalı şiirler yazmışım sanki
“Yersiz yurtsuzum; köyde ufacık, çatısı akan, camları kırık bir odası var annemin. Soğuktan ve halsizlikten hep yatakta yatıyor, 38-39 kilo kadın, halsizlikten oturduğu yerden kalkamıyor, kıpkızıl açız, Ankara’ya iki yüz lirayla indim, artık satacak hiçbir şeyim de kalmadı, benim oğlan da kurban bayramı öncesi #Ankara’da birdenbire yersiz yurtsuz
" ŞAHİT "
Yâr; edemem aşikâr, uğrun döktüm içimi
Kervanlar taşıyamaz sana olan göçümü
Yakamozlar saklasa bu sevdanın suçunu
Dolunaylar, yıldızlar, ıssız geceler şahit
Sırrımı tütsü yapsam salsam gönül dağına
Ummanından bir katre düşer mi otağıma
Nefesinle şenlenen gülşenime bağıma
Keklikler, bülbüller, susuz serçeler şahit
Cerrahlar deva bulmaz akan yürek terime
Cellatlar hayâ eder mecnun olan serime
Hasretinle yazdığım kalemsiz eserime
Şiirler, mısralar, bahtsız heceler şahit
Çağır yanına gelip dokunayım semaya
Bir lahza kokun alıp uçsam sonsuz bekaya
Gece gündüz ettiğim hafi cehri duaya
Kıyamlar, rükûlar, başsız secdeler şahit
Aşkın teşbihi olmaz her sadırda başkadır
Vuslatın mürekkebi her satırda başkadır
Kul Adil'in gönlünde hâl hatır da başkadır
Edipler, hatipler, yurtsuz niceler şahit