Bulmak
Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma,
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma,
Çiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından,
Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarından..
Erdem Bayazıt 🌿
Ufak bi karalama bırakıyorum.
Kaldırımları izliyordu. Ensesi yere paralel, gözleri kilit taşlarında öylece yürüyordu. Ekose gömleğini dirseklerine kadar kıvırmış, elleri delik cebindeydi. Kendine bol gelen pantolonu ve dağınık saçıyla başı önünde yürüyordu.Sonunun nereye çıkacağını bilmeden yürüyordu. Sadece yürüdü. Birden durdu. Kilit taşlarının arasında yeşeren bir umut filizi. Sökük ayakkabısının yanında tertemiz, sapsarı kasımpatı . Işıl ışıl parlıyordu .Yere çömeldi. Kirli elleriyle çiçeğe dokundu. Sonra hemen kopardı.Önce kahkaha belirdi yüzünde ardından gözyaşı. Akan yaşlar suratını ıslattı. Gülmekten çok acı çekiyor gibiydi. Derin bir iç çekti. Yutkundu. Yerinden doğruldu. Tozlu dizlerini sirkeledi.Kirli kolunun tersiyle yüzünü sildi. Yamalı kasketini düzeltti. Bir elinde çiçek diğer eliniyse sallayarak başı dik bir şekilde yürümeye devam etti. Kaldırımları izliyordu...
Yeniden su yürüdü, dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi, kurumuş toprağıma
Erdem Bayazıt
Bir an kayboldun gibi. Yaşadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti
Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma..
Erdem Bayazıt
Eski Yunanistan’ın Teb şehrinde bir sabah insanları isyan ettiren bir cinayet işlenmiş.
Şehrin soylu ailelerinden birinin yakışıklı iyi eğitim almış genç oğlu, avam sınıftan çirkin yaşlı bir kambur tarafından şehir meydanında nedensizce ve vahşice kafasına çekiçle vurularak öldürülmüş. Maktul, şehirde çok sevilen, geleceği parlak, yakışıklı