Her zaman alıştığı yolda yürüdü.
Sayfa 67Kitabı okuyor
Rus kumandanı Graf vaki Olan hazimetten sonra Şura kalesine çekildi ve 1 ay kadar istirahati müteakip ihilli üstüne yürüdü orada da karşısına çıkan Şamil'in saldırısı üzerine geri çekilmeye mecbur oldu.
Ufak bi karalama bırakıyorum.
Kaldırımları izliyordu. Ensesi yere paralel, gözleri kilit taşlarında öylece yürüyordu. Ekose gömleğini dirseklerine kadar kıvırmış, elleri delik cebindeydi. Kendine bol gelen pantolonu ve dağınık saçıyla başı önünde yürüyordu.Sonunun nereye çıkacağını bilmeden yürüyordu. Sadece yürüdü. Birden durdu. Kilit taşlarının arasında yeşeren bir umut filizi. Sökük ayakkabısının yanında tertemiz, sapsarı kasımpatı . Işıl ışıl parlıyordu .Yere çömeldi. Kirli elleriyle çiçeğe dokundu. Sonra hemen kopardı.Önce kahkaha belirdi yüzünde ardından gözyaşı. Akan yaşlar suratını ıslattı. Gülmekten çok acı çekiyor gibiydi. Derin bir iç çekti. Yutkundu. Yerinden doğruldu. Tozlu dizlerini sirkeledi.Kirli kolunun tersiyle yüzünü sildi. Yamalı kasketini düzeltti. Bir elinde çiçek diğer eliniyse sallayarak başı dik bir şekilde yürümeye devam etti. Kaldırımları izliyordu...
… +36
Bir an kalbi sendeledi. Çok büyük acı
duydu ama buna aldırış etmedi. Çünkü hayalleri bir bir gerçek oluyordu. Bu ne bir hayal gibi
gerçek dışıydı ne de bir hayat gibi gerçek. Gökyüzüne baktı daha renkli daha mavi idi. Tam
da o sırada evlerinde acı feryat sesleri yükseldi. En sevdiği arkadaşı başta olmak üzere,
herkes oraya koşuyordu. Akrabaları, arkadaşları, eşi, dostu velhasıl herkes... Kalbi
durmuştu; hayalinin içinden kaybolup gidiyordu artık. O anda herkese el sallayarak “Herkese
hayırlı bayramlar, hayırlı bayramlar!” dedi kesik nefeslerle. “Ben artık yürüyorum, ellerimle
her şeyi yapabilirim. Hatta bugün çok hızlı koşunca ayakkabımın bağcıkları çözüldü ve biliyor
musunuz ben kendi ellerimle bağladım. Evet, evet gerçekten kendi ellerimle bağladım; buna
inanın!” diyerek veda edip sonzuluğa yürüdü, kimse duymasa da evinden, odasından hep
istediği şekilde yürüyerek ayrıldı oradan.
Sayfa 38 - "Tekrar geleceğim"
Yeniden su yürüdü, dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi, kurumuş toprağıma
Erdem Bayazıt
Bir kadındıysa gençliği güzelliği çürüdü
Bir erkektiyse koş düşündü felç yürüdü
Ve "ahmak ayaklar" altında ezildi kaldı.
