Aietes’in ardında bıraktığı boğucu uyuşukluğa benzemeyen, göğsüme saplanmış bir kılıç gibi keskin ve yakıcı olan bu acıyla öleceğimi düşündüm ama ölmezdim elbette. Yakıcı bir andan diğerine geçerek yaşayacaktım. Türümüzden olanların kanlı canlı olmaktansa taş ya da ağaç olmayı seçmesine yol açan böyle kederlerdir.