O gemi o limandan ayrılalı çok oldu...
Yükmüşüm ya da yokmuşum gibi hissettiren hayatlardan çıktım.
Her zaman gemiler batmaz.
Bu sefer sular çekildi..
kpss illeti' başka da bir şey değil.
trenin peşinde koşuyor gibi hissediyorum ağaçlar, çiçekler, hava, yağmur, toprak, kuş...
ümit etmem de yaratılışım gayesi lâkin hüzünlenmiyor değilim.
şu an koca bir yeşil alanda deli gibi koşmak ve bağırmak vardı
ruhumu nasıl bağladılar şu 'hiç iyi' olmayan dünyaya
yaşıyor olmak savaşıyor
Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: "Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını.
Allah, mühlet verir ama asla ihmal etmez.
Küfredenlerin küfrü, şirk koşanların şirki, zulüm yapanların zulmü, zulme uğrayanların mağduriyeti, gerek iyilik, gerekse kötülük hiçbir zaman karşılıksız kalmayacak.
Çünkü Mahkeme-i Kübra var. 🇵🇸
Mutlu Aşk Yoktur
İnsan her şeyi elinde tutamaz hiç bir zaman
Ne gücünü ne güçsüzlüğünü ne de yüreğini
Ve açtım derken kollarını bir haç olur gölgesi
Ve sarıldım derken mutluluğuna parçalar o şeyi
Hayatı garip ve acı dolu bir ayrılıktır her an
Mutlu aşk yoktur
Hayatı Bu silahsız askerlere benzer
Bir başka kader için giyinip kuşanan
Ne yarar var
Mutlu Aşk Yoktur
İnsan her şeyi elinde tutamaz hiç bir zaman
Ne gücünü ne güçsüzlüğünü ne de yüreğini
Ve açtım derken kollarını bir haç olur gölgesi
Ve sarıldım derken mutluluğuna parçalar o şeyi
Hayatı garip ve acı dolu bir ayrılıktır her an
Mutlu aşk yoktur
Hayatı Bu silahsız askerlere benzer
Bir başka kader için giyinip kuşanan
Ne yarar var
Kafka'dan Sartre'ye
Herkes kendisini birer Kafka veya Sartre hatta haddinin sınırlarını aşıp Niçe zannederek kalabalıklar içinde yalnızlık yaşadığı iddiası güder. Ne zaman ki biri o kalabalıklar içinde elini yalnızlığına uzatsa, bir kalebent gibi geçmişinden ördüğü duvarlar ardına kendini gizler. O zaman anlıyorsun ki mesele kalabalık içindeki yalnızlık değil, mesele ........... imiş. Ancak bunu yazmakla kendimi daha fazla yormama gerek yok. Ben de kalabalıklar içindeki kalabalık yalnızlığıma döneyim.