Stream of Consciousness
Eski bir öyküdeki gibi zamanı paranteze almaya çalıştım. Ortaya çıkan elbette modern bir anlatı oldu. Beklenen, yalnızca yaşamın içerisinde yıllar boyu biriken tasavvurların çizgiselliğinde var olan akışlara eklenmekti. Karakterler, konfor alanlarına yerleşirken taşlaşmışlardı. Hiçbirinin kendi zamanları dışındaki bir zamanı algılama kapasitesi ve
Zamanı kaçırmayacaksın. İnsan kendi zamanını elinden bir kere kaçırmayagörsün, o kayıp zamanın izinde yaşamının hiç bitmeyecekmiş gibi gözünün önünden akıp gittiğini duyumsar. Bu da onu her türlü davranıştan yoksun bırakır.
Sayfa 8Kitabı okudu
2015'te altını çizdiğim yerler.
Bundan sonra artık zaman bile elinden kaçmış oluyordu. Zamanı kaçırmayacaksın. İnsan kendi zamanını elinden bir kere kaçırmayagörsün, o kayıp zamanın izinde yaşamının hiç bitmeyecekmiş gibi gözünün önünden akıp gittiğini duyumsar. Bu da onu her türlü davranıştan yoksun bırakır.
Sayfa 13 - Can YayınlarıKitabı okudu
Zamanı kaçırmayacaksın. İnsan kendi zamanını elinden bir kere kaçırmayagörsün, o kayıp zamanın izinde yaşamın hiç bitmeyecekmiş gibi gözünün önünde akıp gittiğini duyumsar. Bu da onu her türlü davranıştan yoksun bırakır.
Sayfa 13
“Zamanı kaçırmayacaksın. İnsan kendi zamanını elinden bir kere kaçırmayagörsün, o kayıp zamanın izinde yaşamının hiç bitmeyecekmiş gibi gözünün önünden akıp gittiğini duyumsar. Bu da onu her türlü davranıştan yoksun bırakır.
Gözlerin dalıp gitmesi de bundandır gerçi, elin zamansız titremesi, sırttan belli belirsiz geçen ürperti... Akıl istemez, akıl başka bir yere gider ama beden kendi zamanı için yanıp tutuşur. Ama o da ancak bir titreme kadar tepki verebilir.”
