... mesele şu ki şeytanların fincanda zar çalkalarcasına algılarımı kurcalayıp durduğu menfur bir dönemece sokmuştum hayatımı.
Sayfa 133 - Kolektif KitapKitabı okuyor
Kanla Kirlenmiş Evrak
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında.
Aşklarım, inançlarım işgal altındadır
Tabutumun üstünde zar atıyorlar
Cebimdeki adreslerden umut kalmamıştır
Toprağa sokulduğum zaman çapa vuran adamlar
Denize yaklaşınca kumlar ve çakıltaşları
Geçmiş günlerimi aşağılamaktadır.
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında.
Ve rüzgar buruşturuyor polis raporlarını
Kadınlar fazlasıyla günaha giriyorlar
Bazı solgun gömleklerin çözük düğmelerinden
Çelik tırpan gibi silkiniyor çocuklar
Denizin satırları arasında.
Gece arsızca kükrüyor paslı beyninde şehrin
Küfre yaklaştıkça inancım artıyor.
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında
Öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan
Saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda
Acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman
Acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim.
Ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın
başından başlayabilirim.
Sayfa 160
Âh-u zâr dolan gönlüm,
Boş kalan sol yanım.
Sonbaharın gelişi,
Yaprakların dökülüşü.
Son melodi bu,
Duyduğum.
Son eller bu,
Tuttuğum.
Seni bir daha göremeyeceğim, sevgilim
Adını kalbime kazıyacağım
Kokunla, gözlerinle, hissedişinle;
Her şeyinle...
Bıkmayacağım, usanmayacağım,
Bir tek sen olacaksın aklımda
Son dokunuşu, son hissedişi
Ellerimin, ellerini
Gülüşünü görüşümün,
Kahkahanı duyuşumun,
Gamzelerine bakışımın,
Gözlerine dalışımın,
Her şeyinle her an,
Aşkınla kalacaksın
Meylinur
Vardım ki yurdumdan ayak götürmüş
Yavru gitmiş ıssız kalmış otağı
Camlar şikest olmuş meyler dökülmüş
Sakiler meclisten çekmiş ayağı
Kangı dağda bulsam ben o merali
Kangı yerde görsem çeşm-i gazal
Avcılardan kaçmış ceylan misali
Göçmüş dağdan dağa yoktur durağı
Laleyi sümbülü gülü har almış
Zevk u şavk ehlini ah ü zar almış
Süleyman tahtını sanki mar almış
Gama tebdil olmuş ülfetin çağı
Zihni dert elinden her zaman ağlar
Sordum ki bağ ağlar bağban ağlar
Sümbüller perişan güller kan ağlar
Şeyda bülbül terk edeli bu bağı
BİZ DE AKIL ATINA BİNİP EPEY Bİ DOLANDIK
1 Esb-i 'akla biz dahî bir niçe dem olduk süvâr
Viremedik bir netice eyledik geșt ü güzâr
2 Niçe büldânı tolandık eyledik terk-i diyâr
Yidik içdik ârzû-yı nefs ile leyl ü nehâr
3 Et'ime vü eşribe dikkat itsen bed-güvâr
Sîm ü zer aldık ele halîs 'ayâr u kem-'ayâr
4 Vâdi-i gurbetdekaldık hayli demler âh u zâr
Bulmadık bir kimseden derd-i derûna bir medâr
5 'Akl ise bed-kîş ü nefs-i șûm ise bir nâ-bekâr
Olamadık bunlar ile hâsılı hîç kâm-kâr
6 Çünki oldur cân ile ten kişverinin dâveri
Cümleden giçüp olalım şâh-ı aşkın çâkeri
Sayfa 241Kitabı okuyor
Bu hayatlarını arıtmış adamlarda nefs yalnızca öte dünyaya ilişkin ışık yüklü ruh üzerindeki incecik zar olarak kalmıştı. Çünkü bunlarda kalan nefs pek küçük bir miktardı.
Sayfa 104Kitabı okuyor
OKUR'UYUZ YAZAR'IN: AHMET HAMDİ TANPINAR
"Okur'uyuz Yazar'ın" serisinin ikinci yazarını 
Ahmet Hamdi Tanpınar olarak seçtim. Tanpınar'ın muhteşem bir kalemi vardır, Türk edebiyatında çıtayı çok üste taşımış bir yazar bence. Her romanını hâlâ yeterince anladığımı düşünmüyorum. Bazılarını ikinci kez okumak bile yetmiyor gibi hissediyorum. Fakat anladığım kadarıyla
KALP AYNASINA ŞEHVET TAŞINI ATMA
1 Kimseden umma vefâ gel tutagör öz başını
Eyleme âzürde aslâ dil gibi sırdaşını
2 Kendine yâr ol hele sen meyl-i hûbân itme hîç
Sâde-rûyâna sakın oynatma göz ü kaşını
3 Meyl-i sûret eyleyűp gavgâya salma sen seni
Çalma gel mir'ât-ı kalbe șehvet ile taşunı
4 Çeşm ü kaş ile müje fem cümle sûret nakşdur
Nakşa bakarsan da bârî fikr kıl nakkâşını
5 Ârızî hüsn içun ey dil zâr u efgân eyleme
Döker isen 'aşk içün dök bâri gözün yaşını
6 Çünki oldur cân ile ten kişverinin dâveri
Cümleden giçüp olalım șâh-ı 'aşkın çâkeri
Sayfa 239Kitabı okuyor
Muhammed Mustafa (sas)
Kalbi tir tir bekleyen var.
Kulaklarda hep ah-u zar.
Derdimiz çok eyle nazar.
Salat Sana selam Sana.
Canım Muhammed Mustafa. (sas)
23.05.2024 
Mutlu Kılıç
instagram.com/reel/C7S5ebcorO...