Hüzün,kendi başına müthiş bir deryadır.Hüzünlenemeyen insan gelişmemiş bir insandır.Kendinden kopukluğunun, içindeki öze olan özlemin farkında değildir.
“Sen kazanınca ben de kazanıyorum, ben kazanınca sen de kazanıyorsun,” gerçeğinin farkına varıldığı andan itibaren tutulacak en akıllı yol,”Sana nasıl yardımcı olabilirim? çabası olmalıdır.