Issızlık... Yüksek, aşılmaz bir kumsal... Pembe, mavi, sarı rüzgâr titriyor... Şakalar boşandı, ruh çılgın bir ses çıkarıyor ve hiçbir sesin yanıt vermeyeceğine seviniyor.
Sayfa 337Kitabı okudu
Utanmış bir halde sustum. Zorba'nın acısını kıskanarak kendi kendime, "İnsan bu demektir," diye düşünüyordum. Acı duyduğu zaman, gerçek iri gözyaşları döken, sevinirken de sevincini, ince, metafizik eleklerden geçirerek onu boşuna harcamayan, sıcakkanlı ve sağlam kemikli insan!
Sayfa 282Kitabı okudu
Yüz yirmi yıl yaşadı, çünkü inanıyordu Zorba. Tanrısını bulmuş, eşeğini vermişti. Ama bizim, besleyecek Tanrımız yok.
Sayfa 214Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Her din ve sahtekarlıktan öksüz kalmış, artık hiçbir şey beklemeyen, hiçbir şeyden korkmayan son insanın tüm toprağı, ruh halini almıştır ve ruhun artık beslenmek için köklerini salıp emeceği yer yoktur... Son insan da kendini boşalttı; artık ne tohum ne gübre ne de kan. Her şey sözcüklere dönüştü.
Sayfa 161Kitabı okudu
"Gerçek mutluluk budur: hiçbir yükselme tutkun olmadan bütün o tutkulu olduğun yüksekliklere erişmişsin gibi köpekçesine çalışmak. İnsanlardan uzak yaşayıp onları sevmek ve onlara gereksinme duymamak. Noel olunca, iyice yiyip içmek. Sonra bütün tuzaklardan yalnız başına kaçmak. Yıldızlar tepende, toprak solda, deniz sağda olsun ve birden, kalbinin içinde hayatın son çabasını da tüketip masal olduğunu duyasın."
Sayfa 144 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Patron," dedi, "taşların, çiçeklerin, yağmurun söylediklerini bir bilseydik! Belki bağırıyorlardır, bağırıyorlardır bize de işitmiyoruzdur. Nah işte, tıpkı bağırdığımız halde, onların da bizi duymadığı gibi. Dünyanın kulakları ne zaman açılacak patron? Ne zaman gözlerimiz açılacak da göreceğiz? Taşlar, çiçekler, yağmur ve insanlar, kucaklarımız ne zaman açılıp birbirimize sarılacağız?
Sayfa 117Kitabı okudu
...ve ben aklın aracılığı olmadan, dünyanın başlangıcını, en yüksek noktasını ve yok oluşunu, belirtilmeyen bir kesinlik içinde tenimle yaşıyordum. Sonra da, bu kez aklın aldatıcı sözcükleri, akrobatik ve sayısız oyunları olmadan Buddha'ya dalıyordum.
...
Düşüncelere dalmıyor, bir şey aramaya çalışmıyordum, hiçbir kaygım yoktu; kesinliği yaşamaktaydım.
Sayfa 64Kitabı okudu
Bir kitap okudu
348 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
91 günde okudu
Bir kitabı yarım bıraktı
"Böyle konuşur tüm balıklar," dedin; "dibini göremedikleri şeye dipsiz der o n l a r.
Sayfa 105
Ve idrak eden kişi, dağlarla i n ş a e t m e y i öğrenmeli !
Sayfa 101
Çünkü budur sizin hakikatiniz: s i z f a z l a s ı y l a t e m i z s i n i z sözcüklerin kiri için: intikam, ceza, ödül, kısasa kısas.
Sayfa 89