Bir de siyasal partilerin yıllık toplantılarına ilçelerden gelen delegelerden beş-altısı burada oturup konuşur, tartışırlardı. Bir ara tartışma kızışır, biri yüksek kişilerden birinin adını söyler, bir başkası 'Hişşşt' der, kürsüsünde oturan Zebercet'e bakarlar, eğilip fısıldaşmaya başlarlardı. Duyamazdı. Yüksek sesle konuşulanlar, tartışılanlar hep bilinen şeyler olduğuna göre ülkenin yönetimini asıl etkileyen, düzenleyen şeyler bu fısıltılarda gizliydi anlaşılan
Yapı Kredi yayınlarıKitabı okudu
Sahiden güzel gözleri var. İçinde bir tek renk yok gözlerinin; birçok renkler var. Yeşil var, eflatun var, bir ara mavi var, kahverengi var, ela var, bu arada birçok güneş ışığı var. Pırıltıdan ve renkten öyle nasibini almış gözler ki ela gözlüdür, diyorsunuz, değil. Lacivert, yeşil; ne münasebet! Kahverengi; hayır efendim! Birbirinden renkleriyle ayrılan bir sürü maden ve taşı bir havanda dövünüz. İçinde bakır da olsun, altın da, demir de olsun, gümüş de, platin de, granit de olsun, zebercet de, zümrüt de, inci de olsun, kum da... Bunların üstüne güneş ışığı vurun, sonra birdenbire bir ay ışığı geçin: İşte İnci Hanım'ın gözleri.
Sayfa 76Kitabı okudu
Alıntı
İbrahim kırılmak puttan eskidir, bilmiyorsun
bilmiyorsun yakmayınca ateş seni
burada yangınlar ne turuncu ne zebercet ne ah u figan.
İbrahim bir uzağın sırtı gibiyim
Yakışmıyorum dünyanın hiçbir penceresine.
Om Mani Padme Hum, Asaf Hâlef Çelebi
"İbrahim kırılmak puttan eskidir, bilmiyorsun..
Bilmiyorsun yakmayınca ateş seni
burada yangınlar ne turuncu ne zebercet ne ah u figan.
İbrahim bir uzağın sırtı gibiyim
Yakışmıyorum dünyanın hiçbir penceresine."
İbrahim kırılmak puttan eskidir, bilmiyorsun
bilmiyorsun yakmayınca ateş seni
burada yangınlar ne turuncu ne zebercet ne ah u figan.
İbrahim bir uzağın sırtı gibiyim
Yakışmıyorum dünyanın hiçbir penceresine
sorma kanser hücreliyorum
sorma bulsa beni
ölmeye yatıracak o katilin işini aksatmışım
fazladan yaşıyorum.
Beni bıçağına ısmarla ibrahim,
İbrahim kırılmak puttan eskidir, bilmiyorsun
bilmiyorsun yakmayınca ateş seni
burada yangınlar ne turuncu ne zebercet ne ah u figan.
İbrahim bir uzağın sırtı gibiyim
Yakışmıyorum dünyanın hiçbir penceresine
sorma kanser hücreliyorum
sorma bulsa beni
ölmeye yatıracak o katilin işini aksatmışım
fazladan yaşıyorum.
Beni bıçağına ısmarla ibrahim,
sahiden güzel gözleri var. içinde bir tek renk yok gözlerinin; birçok renkler var. yeşil var, eflatun var, bir ara mavi var, kahverengi var, ela var, bu arada birçok güneş ışığı var. pırıltıdan ve renkten öyle nasibini almış gözler ki ela gözlüdür, diyorsunuz değil. lacivert, yeşil; ne münasebet! kahverengi; hayır efendim! birbirinden renkleriyle ayrılan bir sürü maden ve taşı bir havanda dövünüz. içinde bakır da olsun, altın da, demir de olsun, gümüş de, platin de; granit de olsun, zebercet de, zümrüt de, inci de olsun, kum da... bunların üstüne güneş ışığı da vurun, sonra birdenbire bir ay ışığı geçin: İşte inci hanım'ın gözleri.
Anayurt Oteli, 1987
Ama yalnızlık ve cinsel doyumsuzluk, bir türlü kurtulamadığı bu iki sorun, bir türlü doyuramadığı bu iki açlık, Zebercet'i iyiden iyiye kıstıracak,sonunu getirecektir.
