Binersin metrobüse oturacak yer bulursun köşe bucak, sonra kafanın üstünde yazdığın her şeyi gözlemleyen tanımadığın insanların sana verdikleri haklı tavsiyelerin verdiği hissi yaşarsın sessizce..
Bazen beklersin durakta, çevrene bakarsın koskocaman bir kalabalık. Sense o kalabalık içerisinde izlersin insanları beklerken. Çok mutlu heyecanlı olanları da var, hiçbir şey umrunda olmayıp öylesine başıboş olan var, sevgilisi olan var, üzgün olanı var, bir de ben gibiler hayatı akışına yaşayanlar da var öylesine..
Bazen tüm ardındakileri, omuzlarındaki tüm yükleri, tüm sorumluluklarından bir an olsun kurtulmak istersin. Bin metrobüse git gidebildiğin kadar. Bu bir kaçamak değil, kendine gelmektir..