Sabitlenmiş gönderi
Vişne bahçeleriyle dolu,
Neşeli bir şehre benzerdi senin sesin.
Sayfa 17Kitabı okudu
48 syf.
·
Puan vermedi
·
6 saatte okudu
Okur Takip Önerileri
Ne yapacağını bulamıyordu; içinde her şey susmuş, yüreğinin anlamlı müziği, anahtarı kaybolmuş müzikli saat gibi ölmüştü.
İnanıyor ki yokluğunun ağırlığı Tristane’ı kendisine geri getirecek. Oysa Tristane, onun gitmesiyle bu ağırlığı çoktan üzerinden attı.
Sahip olduğumuz şeyler bize ne kadar aitse, biz de o kadar kendimize aitiz.
Bedelsiz hiçbir şey yoktur. Mutluluğun bedelinin ödenmesi gerekir.
“mutluluk ve erdemin sırrıdır; yapmak zorunda olduğun şeyi sevmek. Tüm şartlandırmaların amacı budur: İnsanlara, kaçınılmaz toplumsal yazgıları sevdirmek.”
çünkü çocukça bir çabayla belleğinin çatlaklarını o yuvarlanmış kağıt parçalarıyla ne kadar tıkamaya çalışırsa çalışsın, eski günlerin en koyu yas anları da, en büyük mutlu anları da bir daha gelmemecesine sızmıştı çatlaklardan…
ölüm korkusu mutluluğun ateşidir,
tek yükü, kendi yorgun yüreğidir,