ZEYNEP
@zeynepgzltp
Matematik Öğretmeni
31 Ekim 1995
102 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Büyük topluluklar hiçbir zaman yaptıklarından sorumlu olmazlar.
Suçu savaşa atmalı mıydık? 1914'ün Ağustos ayında silahlar patladığı zaman aşk, erkeklerin ve kadınların yüzleri birbirlerine çok yavan göründüğü için mi öldürüldü?
Şüphesiz ki yöneticilerimizin suratlarını patlayan bombaların ışığında görmek
(özellikle de eğitimle ilgili düşüncelere sahip kadınlar için)
hepimizi dehşete düşürdü. O kadar çirkin -Almanlar, İngilizler, Fransızlar- ve o kadar ahmak göründüler ki.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
111 syf.
·
Puan vermedi
·
18 günde okudu
Beni teselli eden tek şey, ölümden sonra yok olma ümidiydi. Orada yeniden hayata gelme düşüncesi, beni korkutuyor ve yoruyordu. Daha içinde yaşadığım dünyaya bile alışamamışken, başka bir dünya benim ne işime yaradı ki?
Sayfa 68Kitabı okudu
Odam da bir tabut değil miydi zaten? Yatağım mezardan daha sert ve karanlık değil miydi? Hep serili olan ve beni uykuya davet eden yatağım! Kaç kez bir tabutta olduğum düşüncesine kapıldım. Geceleri odam küçülüyor, sıkışıyor gibi geliyordu bana. Mezarda da bunlar hissediliyor muydu zaten? Ölümden sonraki duygulardan kimsenin haberi var mı?
Sayfa 67Kitabı okudu
Bana benzeyen şu insanlar, görünüşte benim gibi ihtiyaç, arzu ve heves sahibi olan şu insanlar, beni aldatmak için mi varlar? Acaba bunlar, beni alaya almak için ve kandırmak için yaratılmış bir avuç gölgeden mi ibaret?
Sayfa 6Kitabı okudu
Tek korkum, henüz kendimi tanımamışken yarın ansızın ölüvermek!
Sayfa 6Kitabı okudu
Halbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı? Bu bizim gururumuzun, salaklığımızın uydurması… İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu… İçimizde şeytan yok… İçimizde aciz var… Tembellik var… İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var…
Sayfa 250Kitabı okudu
Çünkü alelade bir insan bile olmadıkları halde kendilerine bir de “münevver insan” payesi verilince ve hayattaki mevki ve itibarlarını kaybetmemek için bu sıfatı akla hayale gelmeyecek hokkabazlıklarla muhafazaya mecbur kalınca, pek tabii olarak dalavereci olacaklar, ahlaksızlaşacaklar ve mütemadiyen birbirlerinin kıymetsizliklerini ortaya vurarak kıymetsizliğin esas olduğu kanaatini uyandıracaklar…
Sayfa 248Kitabı okudu
Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi. Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldamayan düşünceler neye yarardı?
Sayfa 41Kitabı okudu
Bir hükümet, bir bildiri ya da ilan vasıtasıyla halka barış ve refah vaat etti mi, tam tersini beklemek gerekti.
Sayfa 240Kitabı okudu
Birlikte geçirilen bir felaket kadar insanları birbirine bağlayan hiçbir şey yoktur.
Sayfa 81Kitabı okudu