Zeynep gökmen
@zeynepp_09
Kitaplar, başka bir yerde olmak isteyen insanlar içindir.
Sabitlenmiş gönderi
Gerçekliğin içinde artık hiç nefes alamadığım zaman kafa üstü daldığım okyanus.
280 syf.
·
Puan vermedi
·
12 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Eğer benim bir kız evladım olursa ona sevmesini öğretecegim ilk şey "hayır" kelimesi olacak ve bu kelimeyi kullandığı için suçluluk duymasina izin vermeyeceğim.
-hayır demeyi öğren.
Onun bütün sırtına saçılmış takımyıldızlar, kendimi kaybettiğimi anladığım her seferinde eve dönüş için bana rehberlik eden haritadır.
-sen benim yuvamsın.
Onun parmak uçlarının gezindiği her yerde çiçekler açıyor
- güneşim ve yağmurum.
Onun mahareti bu:
Her bir parçama dokunmak için bir kerecik bile ellerini kullanmak zorunda olmadı.
-uzun yollar ötesinden bana dokunabilirdi.
Öyle bir zaman geldi ki şiir bana kan akıtmadan kanamayı öğretti.
-şiir benim en sadık yarim.
uzaklar...
İnsan bazen uzaklara gitmeyi diliyor; olduğu şehirden çıkmak, adim atmadığı sokaklara girmek, farklı yerlerden gökyüzüne bakmak...
Küçük bir pencereden bakıyorum dağlara ve o dağların arkasinda ne şehirler ne hayatlar ne anılar var diyorum ve ben sadece olduğum yeri görüyorum sonra hayatimiz bu kadar küçük dar sınırlar içinde olmamali diyorum çünkü dünya kocaman... Neden zor olur ki uzaklara gitmek? Mesafe mi mesele hayır hayat meşgalesi, herkes kendi hayatinin peşinden ayni yönde durmaksızın koşuyor neden peki sonu nereye varicak o yolu neden dolu dolu geçirmiyoruz o yolda neden etrafa bakmıyoruz?
Küçükken ilk kitap okumaya başladığım kitap, dünyayı gezen iki kardeşin hikayesiydi bir sürü serisini okuyup ayni zamanda farkli farkli şehirleri öğrenmiştim belki de çocukluğumdan kaldı bu dünyayı gezmek istemem ve uzaklara özlemim...
Mesela ne zaman uçak görsem hayranlıkla gökyüzüne bakıyorum çünkü nereye gittiği önemli olmaksızın bende içinde olmak istiyorum.
Bazıları için cok zordur gitmek işte dört duvar arasında kalıp uzaklara özlem daha da zordur.
Suskunluk, benim kulakları çınlatan çığlığım olmuştur daima.
