çaaaayyy
Çay deyip geçme
Sevda dır o
Ağzında yarin dudağı
Sıcaklığında muhabbeti
İçinde aşkı bulundurur
Bardakta yar vardır sıkıca kavrarsın
Tabağında hayaller gizlidir
Bakar bakar dalarsın
ZG
тα̂нα̂ ѕυ̂яєѕι / 131.αуєт
кєи∂ιℓєяιиι ∂єиємєк ι¢̧ιи σ (ιикα̂я є∂є)иℓєя∂єи вιя кıѕмıиı fαу∂αℓαи∂ıя∂ığıмız ∂ϋиуα нαуαтıиıи zιуиєтιиє (zєиgιиℓιк νє ∂єв∂євєѕιиє) αѕℓα gσ̈zℓєяιиι ∂ιкмє! яαввιиιи яızкı ∂αнα нαуıяℓı νє ∂αнα ѕϋяєкℓι∂ιя.
Wim Mertens
Minimal bestekar deyince, kafamızın üstünde ilk yanan ampul Michael Nyman onu izleyen de Yan Tiersen’dır. Kimin aklına Wim Mertens gelir ki.
Bana da, bu adamı yeniden hatırlatan ve içimdekileri hemen dışa vurmam gerek heves rüzgarına koşup, sonra kapıldığım rüzgarla dans ede ede bulutlara yükselmemi sağlayan 
thettr teşekkür ederim. Bu yazımı da
O, kalbime hatta bedenime sirayet ederken nasıl ölebilirim, bu acımasızca olur
-ZG
The most important poetic realization of the myth of Orpheus in the literature of the twentieth century occurs in the work of Rainer Maria Rilke. Rilke's Orpheus bears traces of the archaic shamanistic figure who crosses between the living and the dead. He is also a magician, a wonder-worker in words, transfiguring external reality by sounds. The first of the Sonnets to Orpheus describes his power over nature; the last speaks of his magic (Zauberkmft [Sonnets z.zg}). Rilke himself practices the incantatory power of Orphic song-music in the untranslatable rhythms of Sonnets 1.6.
Kundiger boge die Zweige der Weiden
wer die Wurzeln der Weiden erfuhr.
More knowing would he bend the willows' branches
who has experienced the willows' roots.
Sayfa 118 - e-bookKitabı okudu
Cᴀʜɪᴛ Zᴀʀɪғᴏğʟᴜ·ɴᴜɴ ᴅᴇᴅɪğɪ ɢɪʙɪ ﹕
··Bᴏ̈ʏʟᴇ ʙɪʀ ᴄ̧ᴀğıɴ ɪɴsᴀɴı ᴏʟᴍᴀᴋ﹐ ɪᴍᴛɪʜᴀɴ ᴏʟᴀʀᴀᴋ ʜᴇᴘɪᴍɪᴢᴇ ʏᴇᴛᴇʀ..··
"İYİ" Kİ DOĞDUN BARIŞ ABİ ve DÖNENCE...
youtu.be/zg-ES60Qvo8
Gün çoktan döndü buralarda
Ve ben simsiyah bir gecenin koynunda yapayalnız bekliyorum
Duyuyorum, görüyorum, bir gün gelecek dönence biliyorum
Simsiyah gecenin koynundayım yapayalnız
Uzaklarda bir yerlerde güneşler doğuyor
Biliyorum
Dönence