Bir kalbiniz vardı sizin, bir yüreğiniz... Uzak coğrafyalarda unuttuğunuz bir Kudüs'ünüz vardı.
Hatırlayın!
Yalnızca muhabbeti değil, öfkeyi ve zulmü de hatırlayın. Unutulan yitirilir çünkü.
Ah yüreğim!
Ah Kudüs!
Adı gibi sonuna kadar huzursuzlukla okudum kitabı. Ezidi bir kız olan Meleknaz’ın başından geçenleri, Hüseyinin ona olan aşkını, İbrahimin o plaza dünyasından çıkıp özünü hatırlamasını ince ince işlemiş yazar. Yüzyıllardır farklılıkları yüzünden birbirine düşman olan insanların hikayesini hatırlattı bana. Beni en çok etkileyen ise Nergis karakteriydi. Ailelerinden ayrılıp daha minicikken kocaman yükler bindirilen onlarca yavrudan biri kendisi.Yeryer hüzünleneceğiniz bazen de insanlığınızı sorgulayacağınız bir hikaye.Sadece bizim değil tüm dünyanın adaletsizliğinin,acımasızlığının,ırkçılığının sonucu yitmiş hayatları düşündürecek size. Kulaklarınız da ise “Ben bir insandım” sesi çınlayacak.
“Adaletten haktan çok bahsedenlere güvenmeyin. Gerçekten ruhlarının eksiği yalnız bal değildir.
Kendilerini iyiler ve adiller diyorlarsa da unutmayınız ki iki yüzlü olmaları için iktidardan başka bir eksikleri yoktur.”