Zeynep Ayşe
@zynepayse
memento mori, memento vivere
İstanbul
39 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. Lazım olursa açar okursun, Olmazsa da olsun, bir zararı yok burada dursun.
Şuraya bir cümle koydum. Bırak, acımızı birileri duysun. Hem zaten şiir niye var? Dünyanın acısını başkaları da duysun!
Acı mıhlanıp bir kalpte durmasın. Ortada dursun. Olur ya biri eline alır okşar, biri alnından öper. Az unutursun.
Buraya tabiatı koydum. Ağaçları, suyu, ovayı, dağı. Onlar bizim kardeşimiz, çok canın sıkılırsa arada onlarla konuşursun.
Buraya, küçük mutlu güneşler koydum. Günlerimiz karanlık ve çok soğuyor bazı akşamlar, ısınırsın.
Buraya, bir inanç bir inat koydum. Tut ki unuttun, tekrar bak, o inat neyse, sen osun.
Buraya yolun yokuşunu koydum. Bildiğim için yokuşu. Zorlanırsa nefesin, unutma, ciğer kendini en çabuk onaran organ, valla bak, aklında bulunsun.
Buraya umutlu günler koydum. Şimdilik uzak gibi görünüyor, ama kimbilir, birazdan uzanıp dokunursun.
Buraya bir ayna koydum arada önüne geç bak; sen şahane bir okursun. Mesai saatlerinde çaktırmadan şiir okursun. Nolcak ki, bırak patronlar seni kovsun!
Burada bir tutam sabır var. Kendiminkinden kopardım bir parça, (bende çok boldur) lazım oldukça ya sabır ya sabır, dokunursun.
Burada güzel çaylar var. Bu aralar senin için çok önemli. Bitki çayları, kış çayları, şuruplar, kompostolar. Demlersin, maksat midene dostluk olsun.
Şuraya Youtube'dan müzikler, Bach dinle filan, koydum. Ama müzik konusunda sen benden daha iyisin, koklayıp buluyorsun.
Buraya bir silkintiotu koydum. Kırk dert bir arada canına yandığım, kırkına birden deva olsun.
Bütün bu yalnızlığın içinde mükemmel bir kayıtsızlık vardı, gecenin ve yeni günün kaygısızlığı, ama o tepelerin mahremiyeti, sessiz tesellisi, ölümü sıradanlaştırıyordu. Ölebilirdin ama çöl ölümünün sırrını ebediyen saklayacaktı. Senden sonra da var olacak, hatıranı yıllanmış rüzgarlarla, sıcakla ve soğukla örtecekti.
Birbirimizi anlayamamıştık ama kendi tarzında iyi davranmıştı bana. Uzun süre unutmayacaktım onu. Dünyada onu unutamayacak tek kişi ben olacaktım muhtemelen.
Okur Takip Önerileri
Hayatta olmayı ölü bir çılgın olmaya yeğlerdim.
Sonra yaralarından söz etmeye başladı yine. Korkunçtu yaraları, hayatını mahvetmişlerdi, aşkı başlayamadan öldürmüşlerdi.
160 syf.
·
Puan vermedi
·
16 günde okudu
Oysa ona ne çok şey anlatabilirdim ve bana müşfik davranırdı. Bak Vera, diyebilirdim, durum böyle böyle, şunlar şunlar oldu ve sen şöyle şöyle yaparsan bir daha olmaz belki, çünkü benim hakkımda şöyle şöyle düşünen biri var ve buna son vermek zorundayım; öleceğimi bilsem bile vazgeçmeyeceğim çünkü bu şekilde devam edemem.
İkna edici değildim, daha çok acı çekmesine neden oluyordum çünkü kendi cehenneminde yanıyordu.
"Nefret ediyorum senden," dedi.
Hissettim nefretini. Kokusunu aldım, duydum hatta, ama sırıttım yine de. "Ediyorsundur umarım", dedim."Çünkü senin nefretine mazhar olan birinin olumlu yanları pek çok olsa gerek."
Ona düşmanlık beslediğimi, sorumluluklarını yerine getirmeyen insanlara saygı duymadığımı bilmesini istiyordum.
Zor ve azim dolu günler. Doğru sözcük bu, azim.
Dürtme içimdeki narı
Üstümde beyaz gömlek var.
47 syf.
·
Puan vermedi
·
1 saatte okudu
-unutmakla unutmamak arasına gerili o sırat köprüsünden geçiyordum
Çok şey hissediyorum senin için
Ama değil bunlar senin istediğin.