İlk yarı sayfaya kadar heyecanla okudum, Umut'un acılarını okumak bir ruh eşi bulmak gibiydi. Sonlara doğru Kerem ile yaşadıkları şeyi pek anlamlandıramadım. Hızlı gelişti, ani gelişti. Ancak genel olarak Göktuğ çok hoşuma gitti. İlk başta sevsem de sonlarda Damlayı sevmemeye başladım, Umuttan Göktuğ'yu çaldı gibi hissettim. Ve Her ne kadar erkeklerin oje sürmesi beni ilgilendirmese de Damlanın Göktuğ'ya oje sürme çabası yersizdi(bu davranışını sevmedim). Favorim elbetteki Umut ve Göktuğ'un arkadaşlığıdır.
