"İnsan, insanların hayrını söylemeyi huy edinirse birisinin hakkında hayırlı sözler söylemeye koyulur; o da onun sevgilisi olur. Sevgiliyi anış güldür , gül bahçesidir, güzel kokudur, esenliktir. Fakat birisinin kötülüğünü söylerse onun nefretini kazanır; o adamda onu andı mı, hayali gözünün önüne geldi mi, yılan akrep görmüşe yahut diken, çöplük görmüşe döner. Madem ki gece gündüz, güller gül bahçesi irem bağları görebilirsin, elindedir bu; peki ne diye dikenliklerde, yılanların bulunduğu yerlerde gezer dolaşırsın?Herkesi sev de boyuna güllükte gülistanlıkta yaşa.” Mevlana