Yazarın okuduğum ilk kitabı ve herhangi bir yazarın tek kitabı üzerinden yorumlamak, yazarın perspektifini, bilgi kuramını, dünyasını anlayabilmede ciddi kısıtlamalar yaratır. Bu kısıta rağmen, marx’ın yabancılaşma kuramının çeşitli biçimleri (emek-insan-doğa) üzerinden kurduğu insana aykırı ilişkilerin, Baudrillard medya, yazılı/görsel basın, filmlerin eleştirileri üzerinden temellendirdiği bir eser yaratmış. Tarihsel devinimler/gelişimler; somut olanla-ütopizmin, bilimle-bilim kurgunun, gerçekle-‘gerçeküstülüğün’ arasındaki o ince çizgide bilimsel yöntemle mekik dokuyan insanlığın çabasıyla gerçekleşmiştir. Bu bağlamda bu çizginin nesnel yorumu ve sapmalara karşı eleştirisi anlamında oldukça yararlı bir eserdir.
Kapitalizmin çeşitli ideolojik araçları, toplumun esas meselelerinden platform kaydırarak sanal, yüzeysel konu ve biçimlere yönelmemizi sağlar. Sorunları ele aldığında da, kaynağını sistemin kendisinde değil münferit bir anındaki olaya/fikre/kuruma ya da insana bağlayarak, bilinçlerimizi flulaştırır, mücadeleye dair hedeflerimizi muğlak kılar. Dayatılan çok yönlü taarruzun panzehiri yaşamın her alanında gerçek/devrimci alternatifi üretebilmekten geçer. Yazarın bu kitabı (ideolojik ve siyasal bakımından bazı konularda fikir farklılığım olsa da ve kitapta daha somut toplumsal meseleler üzerinden betimleme yapılması gerektiğine düşünsem de) ele aldığı konularda kapitalizmin yarattığı gerçek ile görünen arasındaki tezatlığa ışık tutmaktadır.
İyi okumalar
