Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
beyza
beyza
@Beeyzzaa
Sıkı okur değil
open.spotify.com/user/ovr88thef3...
visual communication design
14 Ağustos 2003
482 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sayfa 424te ki “tam o saniyede sırlar dünyasıyla gerçek dünya arasındaki duvarın yıkılıverdiğini hissettim. Portredeki kızların bize dönüştüğünü, bizim de o kızlara dönüştüğümüzü. “ alıntı beni çok başka yerden vurdu. Hep ayrılmak için can attığım bir yerden ayrılmaya zorlanıp bana iyi gelen bir yere gitmeye hevesimin olmadığı bi dönemdeydim sanırım hatırlattı bazı şeyleri. Güzel olan şeyleri hatırlar gibi oldum bu alıntı sayesinde. Ve yine bir kitabı tam zamanında okumuşum hissiyatı geldi.
Şimdiye kadar okuduğum en gerçekçi anıydı Nazlı Eray’la yeni tanışmış olsam da hayatıma hızlı dahil etmeye çabaladığım bir zamandayım Bu hafta 5 6 farklı sahaf gezdim ve olan tüm Nazlı Eray kitaplarını sordum mesela Art arda okuyabileceğim 5 kitabı daha var elimde ve bundan dolayı da sanki evimde bir yıllık bakliyatım mevcutmuş gibi hissediyorum Son uğradığım sahaftaki abi Nazlı Erayın iki sokak ötede sürekli çay içtiği bir pastane olduğunu söyledi okul zamanlarında Nazlı Eray üniversite koridorlarında gezerken eski kocası Metin And’la karşılaşırmış ve yanındakilere yine geldi sevimsiz adam yüzünü görmeye tahammülüm yok gibi şeyler söylermiş Bunları öğrendiğim gün bu kitabın 200 küsürüncü sayfalarındaydım ve ben daha boşandığını okuyamadan çok gerçekçi bir şekilde spoiler yemiş olmuştum Tabi yalan yok biliyordum zaten boşandığını ama bilmeseydim çok tatlı olurdu sanırım Oh kurtulmuş şu lanet adamdan şükürler olsun diyeceğime eminim İyi geldi Nazlı Eray’dan bir şeyler okumak yaşadığı sokaklarda bulunmak ve tanışma ihtimalinde olmak
Daha önce kötü hissettiğim dönemlerde bir kitaba denk gelip o kitabın bana çok iyi geldiği olmuştu ama hiç bunun tam tersini yaşamamıştım. İyi hissettiğim bir dönemde bu kitap bana iyi geldi. Üstelik birde doğup büyüdüğüm yerleri anlatması ve daha önce onca kitabın arasında bile belki bir iki kez denk geldiğim şehrimin adını kitap boyunca sık sık duymam. Olayın geçtiği yerler, sokaklar, bina adları bana o kadar tanıdıktı ki acaba dedim Bartın sokaklarında gerçektende hayal kadınlar geziyor olabilir mi Beyza. Gece 4 gibi taşhanı bir ziyarete mi gitsem? Kitabın bitmesine iki sayfa kala bu kitabın ilk sayfalarının gölbaşında yazıldığını da öğrenmiş oldum. Yaklaşık bir senedir farklı bir hayat kurmaya çalıştığım yerde. Bütün bunların dışında okumuş olanlar garipsiycek ama çok gerçekçi geldi bana kitap. Ne kadar çılgınca ve cezbedici bir dünya olsa da o kadar yalansız ve gerçek geldi ki:)))))) Ayrıca Gece’yi tanıyorum. Tam da Gee gibi olan hatta direkt Gece olan bir dostum var. Bana aynı cümleler kuran. Dostum olan ve aynı şekilde belirip kaybolan, aynı şekilde bir hayat süren.. Belki kitapta ona rastlamak da daha çok sevdirdi bu kitabı bana. Nazlı Eray’la tanışmak annemle tanışmış olmaktan daha çok tatmin etti beni. Sabırsızlandım şimdiden diğer yazdıklarını okumaya.
Okur Takip Önerileri
Schopenhauer'ı ilk okuyuşum ve açıkcası okumaya devam ediceksem ne zaman okuduğuma çok dikkat edeceğim bir yazar olacak. Okurken tartışmayı seviyorsanız önerebileceğim bir yazar. Oldukça zıt görüşlerdeyiz (en azından bu konuda) Ayrıca bu şekilde de kendisi hakkında az çok bi görüşümde oldu sayılır. Sayfa 10da da yazdığı gibi ben schopenhauer'ın kötümserliğini kendi yaşamının güç olmasından, başına tatsız olaylar gelmesinden dolayı kaynaklandığını düşünmüyorum. Oldukça sert bir cümle oldu fakat bence o da bunun farkında birisiydi. Tüm bunlar haricinde sondaki seçmeler en zevk aldığım kısımdı. (Evet schopenhauer kadınlar da bir şeylerden zevk alabiliyor lol)
Basit bir metin olsada aslında toplamında koca bir hayatın anlamını ifade eden bir kitap. Furlong'un da dediği gibi gündelik incelikler, bir yanlış yapıldığında nasıl doğrusunu öğretip onu yüreklendirdiği, söylediği, yaptığı küçük şeyleri ve söylemeyi, yapmayı reddettiklerini yani üst üste konduğunda bütün bir ömür eden tüm şeyler işte böyle küçük şeylerdir.
Çok severek takip ettiğim bir hesap bu kitaptan bahsederken şöyle söylemişti:
"en gözümden yaşları getiren anlar kendisinin en çok espri yapmaya çalıştığı anlar. Çünkü bir acıdan bahsederken o acıyı örtük bir şekilde mizahi bir dile yansıtmaya çalışmak çok hüzünlü gelir bana. O acıdan bahsederken espriler yapmak, karşısındaki insanı ayakta tutmaya çalışmak, kendi acısını bu şekilde gölgelemeye çalışmak çok ciddi bir savunma mekanizması."
Gerçekten vicdan azabı gibi bir kitaptı.
Fournier okumaya devam edeceğim.
Hiç beklemediğim ama fazlasıyla yeni şeylerin farkına vardığım bir kitap oldu. Okumam boyunca kendime sanırım kadın erkek ilişkileri üzerine daha fazla kitap okumalısın beyza dedim. Ve gelecek okumalarıma da bu türde daha çok kitap ayıracağımı biliyorum. Kitabın sade yazım dili, okumasının kolaylığı ve anlaşılırlığı hoşuma gitti. Kesinlikle önerdiğim ve okuyan herkesin bir şeyler öğreneceğini hiç olmazsa kendinin bazı yönlerini anlamlandırmaya yardımcı olabileceğini düşündüğüm bir kitap oldu.
Ayrıca konudan bağımsız kitapta en sevdiğim alıntı da şu oldu: "Sevgi dolu iletişim kurmayı öğrenmek olasıdır, ama çok çalışmak, geçmiş on sekiz yılın ihmalini telafi etmek gerekir. Anne babamız ne kadar kusursuz olurlarsa olsunlar, hiç kimse gerçek anlamda kusursuz değildir. Eğer iletişim kurmakta sorunlarınız varsa, bu bir lanet ya da tümüyle eşinizin hatası değildir. Yalnızca doğru eğitim ve deneyim eksikliğinden kaynaklanmasıdır."
Şu ana kadar okuduğum üçüncü Salome kitabı ve bu üç kitapta da ortak olan tek şey güçlü kadın karakterler değil farklı bir şeyler daha var görüşündeyim. Hepsinde de farklı bir atmosfere girip çok aynı hissettiren güzel bir hissiyat var ve bu beni mutlu ediyor. O yüzden arada bir okuma listeme Salome eklemeye başladım. Volgada beni diğer kitaplarının konusundan ziyade içine çeken şey betimlemeleriydi. Çok tatlı, iyi hissettiren, kısa, masum bir kitaptı.
Bu kitap karşıma 10 sene önce çıkmış olsaydı 8 yaşında Ayşeyle tanışmış olucaktım. Yani tam da Ayşe ile yaşıt olduğum yaşta. O zaman büyük ihtimal gider babamın sonraki kitabını alması için yanına sokulurdum. O da bana biraz yavaş oku kızım bir sürü kitabın var onları tekrar oku derdi ertesi gün akşamda serinin sonraki iki kitabını almış olarak dönerdi.
Nezihe Meriç'le tanışmak için almıştım aslında. Çocuk kitabı olduğunu da aldıktan sonra fark ettim. Ama bu zaten benim için bulunmaz nimet gibi bir şeydi. Hala çocuk kitaplarına takıntılı olan bir okurum:) kitabın benden önce sahibi olan arkadaşımın Ayşe ile aynı yaşlarda olduğunu düşünüyorum çünkü bazı kelimelerin altında yer yer kaldığı yeri unutmama çizikleri yer yer heceleme çizgisi yer yerde sayfa kenarlarını üçgen şekilde katlama kıvrımlarıyla doluydu. Aramızda kuşaklar farkı olsa da ikimiz içinde çok önemli bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Ayşe'yi çok sevdim. Nezihe Meriç'e hayran kaldım. Çocuk kitabı diyip geçmemek lazım. Nasıl olurda kırmızı çantanın içindeki biten ruj kutularını, öğretmenin verdiği yazı ödevlerini, babaannemin gülerken göbeğinin sallanmasını hatırlar. Hayır asıl marifet bunlarda değil. Asıl marifet o an çocukluğumun hissettiği duyguları bu kadar iyi tercüme etmesi. Ilık bir rüzgar gibi esti, gözümün önünden geçti çocukluk anılarım. Çok sevdim, biraz da duygulandım ağlayacağım sanırım :)
Şunu da eklemeden yapamayacağım. Acı bölümü bir şeylerle yüzleşmemi sağladı. Benim gibi yer yer fazla gamsız olan bir insana ölümün çaresiz hüznünü tokat gibi yapıştırdı.
Sıcak havaları yağmurlu havalara hiçbir zaman tercih etmem. Bugün de sıcaktan kaçmak için rastgele bir yere girdim. Bu kitap karşıma çıktı. Sonra otobüse binip eve ulaşmayı bekledim. Yol boyunca varoluşsal sancılar, bazı yaşanılan entrikalar, ülke gündemi, olmayan politikalar derken tanrı üzerine düşünmek daha çekici geldi. Kitap tam da vadettiği gibi bir yolculuk boyu sürdü sadece. Keyifli bir kitaptı. illüstrasyonlarla daha da keyifli olmuş.
Çok fazla şey söyleyebilirim. Bence bu konu hakkında herkesin söyleyecek pek çok şeyi var. Ama uzun zaman önce insanların din hakkında dedikleriyle arama büyük bir duvar ördüğüm için hiç bir şey demeye de hakkım yok. Kısaca Paul Arden ile aynı şeye inanıyoruz diyebilirim.
En çok ahlak bekçiliği yapanlar en büyük namusuzlardır diye bir söz hatırlıyorum. Bence bunu din üzerine de uyarlayabiliriz.
Kitabın incelemesini yapmak için bir an kitabı bitirmeyi bekleyemeyeceğimi sandım. Uzun zamandır beni bu kadar doyuran bir roman okumamıştım. İyi ki de sahafta bu kitabı gördüğümde şans vermişim. Okurken çok fazla şey düşündüm, düşündüklerimin hepsini daha sonra ayrıntılı şekilde kafa patlatmak için not almak daha sonrasında da üstünde sayfalarca yazmak istedim. Sanırım bana yazıcak çok şey çıktı. Kitabı okurken bir bölümden sonra film izlediğimi sandım sonra kitap olduğunun farkına varıp "abi ya bu kitabın niye filmini yapmazlar. Okurken bile bu kadar seyir zevki veriyor nasıl ya nasssılll" dedim. Sonrasında yazarın aslında bir senarist olduğunu öğrendim. Ebeoğlu ile ilk tanışmam olmasına rağmen mesleğinde çok saygıdeğer birisi olduğu kanaatine vardım bile.
Kitabın konusu hakkında çok fazla konuşmak istiyorum ama bu konuda kalemime güvenemiyorum. Bence bu incelememi buraya kadar okuyanlar bu kitaba bir şans versinler. Memnun olmazsanız paranız iade.
Kitap bitti. Sondaki hatıralar en sevdiğim kısım oldu. Alakalı ya da alakasız. İnsanların derdini kendine dert yapacak kadar hassas olan insanları üzenlerin hepsinin ağzına sıçayım.
Nadir güzellikte olan kitaplara bayılırım. Arada buluyorum böyle nadir kitapları. Belki binlercesi var ama ben arada rastladığım için bulunca bu kadar benimsiyorum onları. Tüm kitaplığımdan ayırdığım küçük bir dolabım var oraya nadir güzellikte olan, beni ben gibi hissettirip çoğunluğa o kadar esprisi olmayan kitaplar koleksiyonu yapıyorum. Bu kitapta koleksiyonuma eklendi. Bazı cümleleri ben yazmışım gibi kimselere gösteremedim. Duygularım apaçık sergilenmiş gibi. Tek takındığım durum var bu kitapla ilgili; keşke bir yaz akşamı karşıma çıksaymış
Bu kitabı almadan önce çok fazla videoda gördüm, çok fazla insan tavsiye etti ve çok kez karşıma çıkmıştı bende o zamanlar içinde olduğum duygu durumundan dolayı bir kitabın bana verebileceğinden çok daha fazlası beklentisi içinde okumaya başlamıştım. Bende bir bölümü okuyup hiçbir değişiklik hissetmediğimden okumayı bırakmıştım. İyi hissetmeye başladığımda okumaya devam ettim çünkü bu kadar övüldüyse ve insanlara yardımcı olabildiyse benim göremediğim bir şeyler vardı. Bitirdim ama hala bana katabilecek heycanlandıran bir şey bulamadım. O yüzden hayal kırıklığına uğradım. Sanırım cok fazla insan için büyük anlamlar ifade eden bu kitap bana hiçbir şey hissettirmediği için. Ama sonra düşündüm herkese iyi gelen bir şey bana iyi gelmeyebilir gayet olası. Bu kitabı kötü yapmaz. Zaten coğunlukla da genelin sevmediği şeyler beni heycanlandırır. Ama yine de bu kitabın birilerine güzel şeyler kattığına inancım tam.
Bu kitap hakkında baya uzun bir yazı yazabilirim. Kitapta homoseksüelliğe ayrılan uzun bir kısmı var kitaptan beklentim bu yönde değildi ama oldukça ufkumu açtı ve düşüncelerimin oturmasını sağladı. Ama şunu belirtmeden geçemeyeceğim cinsel kimlik oluşumundan bahsetmeye geçmeden hemen önce "Ey insanlar! Biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık..." ayeti var. Eklenmesi gereksiz olmuş bence. Psikologların terapi sırasında hiçbir dinsel görüş belirtmemeleri gerektiği biliyorum. İnancım ne olursa olsun tamamen objektif olarak bu beni rahatsız etti. Onun haricinde kitap çoğunluğu babalar ve %80lik kısmı erkek çocuklar için yazılmış. Erkek çocuklarının yaş yaş nasıl büyütülmesi gerektiğini anlatırken kız çocukları için sadece erkek çocuk kız çocuk farkı olarak ele alınmış. Kız çocukları ya da anneler üzerine bir yazı okuyamadım!?! Annelerden bahsederken hep baba hakkında yanlış bilgi veren, eksikliğini hissettiren, babaya alan vermeyen vs vs. bahsedilmiş. Oldukça rahatsız oldum. Kitabın arkasında belirtilmesi gerekiyordu ki ona göre alıcısı olsun. Ayrıca bazı rollerin tanımında oldukça yüzeysel kalınmış ve bana göre yanlış olduğu düşüncesindeyim. Yine de herkesın homoseksüelliğin anlatıldı kısım için okuyabilceği bir kitap. Geri kalanına kendiniz karar verirsiniz.
Ahmet'le o kadar ortak düşüncelerimiz var ve hissedemediklerimiz var ki okuyunca sonunda kendimden başka birini böyle bulmak rahatlattı.
Aşk ve karasevda bu iki kavram üzerinde çok fazla durduğum bir haftaydı ve bu kitabı okumam tesadüf mü yoksa enerjiden mi bilmiyorum. Size de oluyor mu belki anneanneniz kanserdir ve bir sonraki okuduğunuz kitapta karşınıza kanserden ölen bir kızın günlüğü çıkıyor. Komşunuz aldatılıyor ve okuduğunuz kitap aldatılmak üzerine çıkıyor. Karasevdaya tutulmuşsunuzdur ve okudupunuz kitap tam da bunun üzerinedir. Bende sürekli böyle oluyor yakalıyor kitaplar hissettiğim durumu. İnancım olmasa kitaplara tapardım.
Mektuplarla iyi bir dostluğum olduğu için bu kitabı sevmemem zaten imkansızdı. Çok güzel yeni yazarlar keşfettim. Bazılarını da hiç sevmedim (yalan söyleyemiycem). Özellikle enn sevdiğim mektuplar tartışmasız Barış Müstecaplıoğlu, Çağnam Erkmen, Defne Suman'ın ve kitabı almamın sebebi olan Haruki Murakami ile Zülfü Livaneli'nin. Biraz kısa yazmaları üzdü ama orası ayrı mesele tabi.
Bu kitabı yıllar önce sahaftan beş tlye aldığıma inanamıyorum. Kitabın önsözünde yazar "Çok uzun zamandan beri romanda anlatmak istediğim bir şey vardı ve ne pahasına olursa olsun bunu anlatıncaya kadar yazmaya devam etmeyi istiyordum." demiş. Bu cümleyi okuduğum anda fark etmiştim zaten beni ele geçirebilcek bir kitap olduğunu. Depresyon yaşamış olanlar bilir çok boktan zamanlardır ama o dönemden kurtulduğunuz ilk anda enkazın tepesinde zafer işareti yaparak hayata baktığınızda yaşamın değeri daha iyi anlaşılır. Ve geçirdiğiniz o kötü döneme küfür edemezsiniz. En azından benim için öyle oldu. Bu kitap tamda yazıp kurtulmak istediğimi anlatmış. Tekrar kurtulmak istediğim o hisleri bana hatırlattı bir yandan da orada olmak istedim. Yalnızlığı, ölümü, çaresizliği, ne yapacağını bilememe durumunu, durup dururken gelen ağlama isteğinin durmayışı, gökyüzüne bakıp bu dünyada mutsuz olmaya yer yok hissi, ara sokaklarda boşluğa bakarak sonsuza kadar yürümeyi..
Herkese tavsiyemdir okuyunuz, okutturunuz, hediye ediniz.
Okurken Umay Umay'ın yazarak bağırdığı şeyler içime doldu boğazıma takıldı. Bağırmak istedim, susup kalmak istemedim. İnsanın özgürlüğünü elinden alınması üstelik haklı olduğunu düşündüğün zamanda dört duvar arasına kapatıp "sen haklı olsan ne olucak ben anlamak istemiyor ve işime nasıl geliyorsa sana da o şekilde yaşama hakkı veriyorum" demek. Çok üzüldüm, çok sinirlendim ve hayatım boyunca bu haksızlığa, çaresizliğe tanık olmuş oldum. Artık bunu unutup göz yumamam, mümkün değil. Doğrudan doğruya olmasa da hayatımın bazı anlarında Atilla için konuşacağım. Onun için bağıracağım.
Çatı katında içinde hazinem saklı olan kutuyu bulmamın üstünden sadece iki saat geçti. Hala hatırlıyorum pınar seni. Okuduğumda da bundan tekrardan emin oldum. Eski çocuk kitaplarının hissettirdiği duygu bambaşka. Okurken nasıl sobanın yanına kıvrılışımı, yemek yerken yeni kitaba başlamak isteme heyecanımı, her hasta olduğumda babamın elinde çikolata yerine iki kitapla gelişini, ilk kez kitap karakterine aşık olduğum Cüneyt'i... Her şeyi verdi bu kitap bugün bana. Günümü güzelleştirdi mutluluktan ağlayabiliriiiiiiiiiimm. Çocuğu olan herkes her akşam eve giderken çocuğuna yol kenarı marketlerinden cips, çikolata almak yerine bir kitap alsın lütfen daha kıymetli bir şey olamaz.
