“Başka bir deyişle, biz Batı’da hayata büyük ölçüde bireyci bir perspektiften bakıyoruz. Asya’da ise hayata kolektif bir bakış tarzı hakim.
…
Biz bir grubuz, birbirimize aidiz, aramızda bir bağ var. Batı’da benlik hissimizi yalnızca kendi egomuza (ya da en fazla ailemize) indirgemiş durumdayız; bu da çektiğimiz acının büyümesine, mutluluğumuzun ise azalmasına yol açıyor.”