Bilge A
@Bilgelikyolcusu
Okumayı, yazmayı, düşünmeyi, durmayı, kulak vermeyi, masumiyeti sever.
instagram.com/bilgece_kitap?i...
258 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
…ben hep onların içindeki, o sevilmesini istemedikleri yanları sevdim.
Bütün o kinizmin, yaşamla başa çıkamamayı, kısaca bir güçsüzlüğü maskelediğini ve bütün çabaları küçümsemenin de hepsinden daha büyük bir çaba demek olduğunu bilemeyecek kadar toydum.
…hani şu düzenbaz tipler ağına düşürüp sömürsün diye dünyaya gelmiş olan hisli–entelektüel yaratıklardan biri…
Okur Takip Önerileri
Kötülüğü çok fazla aradığınızda onu her yerde görürsünüz. Orada olmasa bile.
Arkadaşlıklar hep bozulur. Tıpkı daima kırılan kalpler gibi.
Dünyada kötülük olduğunu biliyorum ve her zaman da var olduğunu. Ama bunu açıklamak için şeytana ya da iblislere inanmaya gerek yok. İnsanoğlu kendi başına da kötülük yapmayı mükemmel bir şekilde başarıyor.
Hayatta kalmak bir katman meselesinden ibaretti. İster giysilerle, ister duygusal savunmalarla olsun.
Bu manzaradan makasla oyulup çıkarılmış, başka bir deftere yapıştırılmıştım.
İnsanlar görmeyi beklediklerini görürdü. Korkunç şeylerin güzel görünebileceği asla akıllarına gelmezdi.
Zevksiz, sefasız yaşadıktan sonra koroner damarların temiz çıkmış kaç yazar?
İnsan kemikleri ne kadar da kolay kırılıyor, diye düşündü. Kalbimizin kaburga kemiklerimizin içindeki sağlam kafesinde güvende olduğunu düşünüyoruz ama kaburga kemiklerimiz tavlanmış çeliğe nasıl da teslim oluveriyor. Hepimiz öyle kırılganız ki aslında.
Fal
Değil mi ki Cumartesiler, bedenin derininde uyuklayan bir takım adsız duyguları yüzeye zorlamada, adlandırmada bire birdir. Düzenin hafta boyunca aksamayan uyuşuk akışı birden bire kesintiye uğrar. Trenin tekdüze sallantısı duruverir. Bir istasyonluk -iki günlük- bir mola.
Geçmişi silinmiş birini anlatmak zorundayım. Yeni çaresizliğim ondan. Ertelenmiş bir ceza olsa, seve seve çekerdim. Değil ki. Yaşandığı sırada çok güzel geçmiş ama artık anıları bile silikleşmiş bir tatilin, bir turizm şirketinin ayarladığı eski bir yaz tatilinin, kış ortasında önüme gelen son taksiti, son faturası gibi duruyor karşımda.
Belki de yazma eylemi, şu ufak tefek insan bedeninin koskoca bir dünyaya açılmasını sağlıyordur.
Ödünsüzlüğün işine yaradı mı bari?