Genceciktik... Şu gücümüz, dayanışmamız, birbirimize sahip çıkışımız, ah... Burnumun direği sızladı şimdi. O şarkı içimde çalıyor:
"Ah, ne kahraman, ne cesur, ne güzel çocuklardık.
Kaldırımlar biliyor, bir devir muhteşemdik!"
(Oyunun henüz başı, her şry yolunda görünüyor. İpler benim elimde. Ama… ama havada tuhaf bir koku var. Bu Yunan trajedilerinin ilk sahnesinde duyulan kokunun aynısı…Seyirciye “Her şey şimdilik yolunda, ama sevinmeyin, görün bakın az sonra kahramanlarımızın hayatı nasıl tepe taklak olacak!…” diyen o trajediler gibi…)