Ertesi gün hiç kimse ölmedi. Kitabın başı ve sonu bu. Araya sıkıştırdığımız notlar anladıklarımız ve acaba yazar bunu da düşünmüş müdür ya da düşündürmek istemiş midir diye aklımızdan geçenlerle biz de üzerine bir kitap yazabiliriz. Ölüm bu kadar acılı olduğunu bilse belki de gerçekten ertesi gün kimse ölmez. Peki kimsenin ölmemesi bir çözüm olur muydu? Kitabın türü spekülatif kurgu. Bu tarz kitaplar fazla okuduğum söylenenemez. Ama okumam gerektiğine inandırdı bu eser. Bu tarz kitaplar araştırmadan ziyade, kurgu için geniş bir hayal gücüne ihtiyaç duyar. Bu da diğer türlerden daha zor kılar. Çünkü okuyan insan soracak, itiraz edecek olayın her bölümünün orantılı ve dikkat çekici olması gerekir. Yazar da belli ki bu işin ustası. Virgül ve nokta dışında noktalama işareti kullanmadığı için bazı yerlerde daldığım, olaydan uzaklaştığım oldu. Tabi bu dönemde aklımdaki şeylerin karışık ve yoğun olması da etkiliyor olabilir. Ayrıca yazar bilgi birikiminden bizi her sayfasında nasiplendiriyor diyebilirim. Spoiler vermek veya konuyu anlatmak çok sevdiğim şeyler değildir oralara pek giremem. Ancak sonunda etkilenip, başına tekrar bakacağınızı söyleyebilirim.