Meryem
@Butimar_12
OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMENLİĞİ
46 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Dış dünyaya durmaksızın gülümseyen yüzümü gösterirken, iç dünyam ölüydü...
"Acelem yok benim, biliyorsun. Bir gün sana dünyada dayanılacak tek şeyin sevgi olduğunu öğreteceğim."
Okur Takip Önerileri
" Benim ona tutunabilmem için onun benden başka bir dayanağı olmamalı."
"İnsanlardaki her duygu bir renktir."
Birey kendisini bütün olarak görmeyi öğrendiğinde, kendisinin efendisi haline gelir ve artık gerçekten özgür bir insandır.
Bireyin büyümesini sekteye uğratan her şey ketleyici bir deneyimdir.
Geçmişte ne olduğu, geçmişin konusudur.
Belki de gün ışığının gölgelerle aralandığı bir hayat daha anlaşılabilir ve güzeldir. Belki fırtınalar atlatan bir ilişkide daha fazla derinlik vardır. Hiç hayal kırıklığına uğratmayan, üzmeyen ya da duyguları birbirine karıştır mayan bir deneyim, biraz tehdit edici ya da renk değişimleri olmayan yavan bir deneyimdir. Belki güven, inanç ve umudu gözlerimizin önünde somut olarak yaşayınca, bu bizde içsel bir güç, cesaret ve güven meydana getiriyordur.
Hepimiz deneyimlerimiz, ilişkilerimiz, düşüncelerimiz ve duygularımızın sonucunda büyüyen ve gelişen kişilikleriz. Bizler bir hayatı oluşturmaya yarayan parçaların toplamıyız.
Önemli şeyler her şeyi unuttuktan sonra aklımızda kalanlardır dediğinizi hatırlıyorum. Ve her zaman yaşadıklarımız neye dikkat edeceğimizi belirliyor.
" Söyleyecek çok şey var. Ve söylenmeyecek de! Bazı şeylerin söylenmemesi daha iyidir. Ancak söylenmemiş şeyler bazen yük haline gelir."
Bence psikoterapinin terapötik değeri, çocuğun kendisini yeterli ve sorumlu bir kişi olarak hissettiği bir ilişki içinde, ona iki temel gerçeğin öğretilebilmesinde saklıdır. Bu iki temel gerçek; başkalarının bir insanın iç dünyasını kendisi kadar bilemeyeceği ve sorumluluk duygusuyla birlikte yaşınan özgürlüğün ancak insanın kendi içinde büyüyüp gelişeceğidir. Çocuk başka kişilere, onların haklarına ve farklılıklara saygı duymayı öğrenmeden önce, ilk olarak özsaygıyı ve kendisini anladıkça gelişen haysiyet duygusunu öğrenmelidir.
Kendini güvende hissetmenin tek yolunun dışarıdaki dünyadan geçmediğini, aksine, aradığı o sabit zeminin çok derinlerde de olsa kendi benliğinde var olduğunu, yavaş ve ürkek adımlarla keşfetmiştir.
"İçimde bir yara taşıdığımı inkâr edemem. İstersen bunun adına öfke de istersen hayal kırıklığı... Ama bir kalp taşıdığını söyleyen insan, aynı zamanda bin yarayı da beraberinde taşımaz mı?"
"Hiçbiri benden özür dilemedi; biri bile. Ne öyle duygusuzca içime girdikleri için ne bütün o sancıları çekmeme ve bundan utanç duymama neden oldukları için ne de benimle alay edercesine bu kadar uzun bir süre ve bu kadar aptalca yalanlar söyledikleri için bu yaptıkları için onları bağışlamamı hiçbir zaman istemediler benden, bende onları hiçbir zaman bağışlamadım."
