Yıllar önce elime almıştım bu kitabı ama o zamanlar pek ilgimi çekmemişti, düzgün okumamıştım bile. Her kitabın bir zamanı vardır derler ya Dönüşüm’ün benim için zamanı şimdi gelmişti. Büyük bir iştahla okudum her bir sayfasını. O kadar etkileyiciydi ki Gregor Samsa’nın hissettikleri kitap hiç bitmesin istedim.
Gregor Samsa’yı anlatırken aslında Kafka kendini anlatıyordu. Babasına duyduğu öfkeyi, hayattaki yalnızlığını, hayatın çıkarlar üstüne kurulu olduğunu (eve para getiremeyen Gregor’un ailesi tarafından dışlanması) ve bu durumun benliğinde açtığı yaraları anlatıyordu bize. Böceğe dönüşmüş olsa da Gregor aynı Gregor’du. Ailesini düşünen, pencereden dışarı bakmayı seven, eşyalarıyla bağ kuran, duygusal Gregor Samsa’ydı yine. Değişen ailesiydi, onu sadece görünüşüyle tanıyan ruhunu bilmeyen, getirdiği para ile varlığını kabul eden ailesi.
