Kalbini kırdığımız, acıttı ğımız , acımasızca etiketlediğimiz, alay ettiğimiz her kalp , sistemde biz onu aynı yerden , aynı şekilde anlayıncaya kadar ders olarak kayıtlı bir şekilde bekler. Vakti zamanı geldiğinde yaşanacak olan yaşanır ve biz kalbini kırdığımız insanı aynı yerden anlarız. Bu yüzden dört semavi din de acıtma der. Bu yüzden Yunus “ Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil” der.