Unutmanın acısı, ayrılığın acısından farklı.
Ayrılık hüzne yakın, unutmak kasvete.
Yani birini er geç unutmaya mahkûm olduğunu bilmenin kasvetinden bahsediyorum.
Birini yavaş yavaş unuttuğunun bilincine vardığın anların sıkıntısından bahsediyorum.
O kişinin parça parça silinip alakasız hatıraların arasına karışmasından bahsediyorum.
Belki de neden bahsettiğimi bilmiyorum, sadece üzülüyorum, vasıfsız keder.