Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
SÖzge
SÖzge
@Denizzz9
Yarın ölecekmiş gibi okuyalım...
73 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Zenginliklerimiz'i tek bir kelimeyla anlat deseler, hüzün derdim. Evet kitabı okurken en ağır basan duygu hüzündü.
Henüz 21 yaşındayken başkent Cezayir'de Vrais Richess kitabevini açan Edmund Charlot'nun küçük tarihini okurken, arka plânda da sömürü, savaş, şiddet ve acı ile yoğrulan bir ülkenin tarihini okuyoruz. Bu arada da Camus, Gide, Saint-Exupéry ve daha birçok önemli edebiyatçı kitap boyunca arz-ı endam ediyor.
Mücadeleden asla vazgeçmeyen, edebiyat aşığı bir adamın dokunaklı hikayesini zaman zaman gözlerim dolarak okudum. Çok sevdiğim bu kitabı herkese öneririm. Sağlıkla ve kitaplarla kalın...
Iza'nın Şarkısı'nı ikinci okuyuşum. Bir kitap ve kahramanları özlenir mi, özleniyormuş. Etelka, Vince, Dekker, Antal, Lidia; sanki roman kahramanları değil de benim can dostlarımmış ve sanki bu güzel insanlarla buluşmaya gelmişim gibi hissetim her iki okumada da. Bir de kurmaca da olsa böylesi güzel kalpli insanlar tanımış olmak hayata ve insanlara dair umutlandırdı beni. Bazı yerlerini gözyaşlarıyla okuduğum ve okumalara doyamadığım bu büyüleyici kitabı herkese öneririm. Sağlıkla ve kitaplarla kalın...
Tek kelimeyle muhteşem, bir kitap bu kadar mı iyi yazılır.
Sahilde, McEwan'dan okuduğum kaçıncı kitap bilmiyorum ama en sevdiklerim arasında yerini aldı.
Bana göre yazarın en önemli özelliği hiçbir kitabının diğerine benzememesi, öyle ki her birini başka biri yazmış sanki. Bu nedenle çok ama çok kıymetli benim için.
Sahilde'yi de herkese öneririm.
Sağlıkla ve kitaplarla kalın...
Okur Takip Önerileri
Yılın bitmesine günler kala Melisa Kesmez'in kalemiyle tanışmak hoş bir süpriz oldu. Çok ama çok sevdim.
Küçük Yuvarlak Taşlar sıcacık bir hikaye, çok etkileyici bir üslupla anlatılmış. Küçücük kitapta onlarca cümlenin altını çizdim.
Yazarın diğer kitaplarını okumak için sabırsızlanıyorum.
Dün gece Isabel Allende'nin "Ruhlar Evi" adlı kitabını bitirdim. Romanda bir ailenin üç kuşağı anlatılıyor. Arka plânda ise Şili tarihi akıyor.
Kitabı okurken iki konu dikkatimi çekti ve biraz araştırma yaptım. Burada onları paylaşmak istiyorum:
1-Şili deprem kuşağında yer alan bir ülke. Ülkenin tarihi boyunca çok yüksek şiddetli depremler meydana gelmiş. Bir diğer şanssızlıkları ise ülkenin Endonezya'dan sonra en büyük yanardağ zincirine sahip olması. Şili "Pasifik Ateş Çemberi " denen bölgede yer alıyor Depremler bu dağlardaki volkanik hareketleri tetikleyebiliyormuş. Kitapta bahsi geçen 9.5 şiddetindeki Valdivia depremi 24 Ocak 1939'da meydana gelmiş ve Richter ölçeğinde kayda geçen, gelmiş geçmiş en şiddetli depremmiş. Yaklaşık 2000 kişi bu depremde hayatını yitirmiş maalesef.
2-Kitabın sonlarında Şili'nin seçimle iktidara gelen marksist başkanı Salvador Allende'nin faşist diktatör Pinochet tarafından askeri darbeyle devrilmesi, intihar etmesi ve sonrasında olanlar çok çarpıcı bir şekilde anlatılıyor. Nixon döneminde meydana gelen darbenin arka plânında Allende'nin politikalarından rahatsizlık duyan ABD'nin olduğu ve Pinochet'nin CIA'den yoğun destek aldığı söyleniyor. Bu noktada öne çıkan, dönemin ulusal güvenlik danışmanı olan Henry Kissenger'ın 1973 yılında Nobel Barış Ödülü'ne layık görülmesi ise insanlık adına bir leke diye düşünüyorum.
Ruhlar Evi'ni çok begendim, bu güzel kitabı herkese öneririm. Sağlıkla ve kitaplarla kalın...
Günden Kalanlar'ı ikinci okuyuşum. İlki sanırım yazar nobel edebiyat ödülünü aldıktan hemen sonraydı. O zaman kitabı o kadar çok sevmiştim ki geçen sürede kitabı özlemeye başladım, hani burnumda tüttü derler ya öyle.
Bu ikinci okuyuşumda da büyük haz aldım ve yine kitabın sonunda belli belirsiz ince bir sızı kaldı yüreğimde.
Yazarla bu kitabıyla tanışmış, sonrasında Uzak Tepeler ve Avunamayanlar'ı okumuştum. Avunamayanlar'a bayılmıştım.
Bu üç kitabın üçü de birbirinden öylesine farklı ki, sanki herbirini başka biri yazmış. Bu yönüyle Ishiguro'nun çok özel bir yazar olduğunu düşünüyorum.
Sağlıkla ve kitaplarla kalın...
Bazı yazarlar var, ne yazarlarsa hiç tereddütsüz alıp okuduğum, Haruki Murakami gibi, Magda Szabo gibi. Bu kadar geç tanıştığıma hayıflandığım Mine Söğüt te böyle yazarlardan, yazarlarımdan oldu.
Beş Sevim Apartmanı ilginç bir şekilde kurgulanmış, enfes bir anlatıma sahip, çok güzel bir roman. Kahramanların her birinin önce kafasındakileri sonra gerçekleri okuyoruz. Bu nedenle öyküde hep bir merak unsuru mevcut.
Kitabı çok ama çok sevdim, herkese öneririm.
Sağlıkla ve kitaplarla kalın...
Şimdiye kadar okuduğum en iyi metinlerden biri, ölmeden önce muhakkak okunması gereken.
Yazarın türkçeye çevrilmiş bir eseri daha var, ismi "dün", o kitabı okumak için de sabırsızlanıyorum...
Dolunay Kadınları Ummanlı yazar Jokha Alharthi'den okuduğum ilk kitap. Yazarın kalemini ve kitapta anlattığı insana dair hikayeleri çok sevdim.
Kitapta Abdullah, üç kız kardeş ve birbirleriyle ilişkili daha pek çok karakter ve onların hikayeleri var. Bu hikayeler düz bir sırayla anlatılmıyor. Örneğin ilk sayfalarda ismi geçen bir karakterin hikayesini ortalarda ya da sonlarda öğrenebiliyoruz. Bu süprizli anlatım şekli öyküleri takip etmeyi zorlaştırabilmekle beraber, kitaba bir derinlik katıyor ve okuma zevkini artırıyor kanımca.
Ben karakter listesi oluşturmadığım için kimin kim olduğunu hatırlayabilmek için çok sık önceki sayfalara dönmek durumunda kaldım. Bu da benim okuma hızımı ve kitabın akıcılığını fazlaca etkiledi. Kitabı okuyacaklara mutlaka ama mutlaka karekter listesi oluşturmalarını salık veririm.
Kitabın çevirisini çok beğendim Süleyman Şahin yazarın büyüleyici anlatımını bize büyük başarıyla ulaştırmış, eline emeğine sağlık.
Bu kitabı herkese öneririm, sağlıkla kalın...
Pîrî okuduğum ilk Faruk Duman kitabı. Herkesin çok beğendiği Sus Barbatus serisine başlamadan önce yazarla tanışmak için seçtiğim kitap.
Alışılmışın dışında bir tarzda yazılmış bu kitabın ilk sayfalarında yazarın dilini oldukça yadırgadım.
Ancak üç dört sayfa sonra alıştım ve kitabı çok sevdim.
Bu masalsı hikayeyi okumanızı ve kahramanların gerçeküstü bir dünyada yaptıkları fantastik yolculuğa eşlik etmenizi öneririm.
İlk sayfalarda pek de ilginç gelmeyen, bırakmayı düşündüğüm ancak ilerledikçe beni içine çeken ve iyi ki okumuşum dediğim bir roman oldu Direniş.
Evlatlık edinme ve edinilme sürecini, öncesini ve sonrasını anlatıcı Sebastián'ın gözünden okuyor, başta evlat edinilen abi olmak üzere anne, baba gibi konunun taraflarının yaşadiklarını, duygu ve düşüncelerini de yine anlatıcının anlattıklarından öğreniyoruz. Hâl böyle olunca anlatılanların doğruluğu ve gerçekliğinden emin olamıyoruz, hep bir kapı açık kalıyor.
Metin daha önce hiç kafa yormadığımı farkettiğim evlat edinme-edinilme konularında fazlaca düşünmemi sağladı. Bu konuda yeni ufuklar açtı.
Metnin arka fonunda ağırlıklı olarak, 1976-1983 yılları arasındaki Arjantin cunta dönemi yer alıyor. Arjantin ve Arjantin'in bu dönemini hiç bilmiyordum. Kitap sayesinde bu konuları biraz okuma şansım oldu. Her zaman ve her yerde, ne kadar uzak coğrafyalar da olsa, benzer acıların yaşanması beni hâla şaşırtıyor. Sanırım bu durumu kabullenmek istemediğimden her seferinde yaşadığım bu şaşkınlık.
Kitap 2-3 sayfalık kısa bölümlerden oluşuyor. Okuma tempomu epey artırdığı için bu tarz okumaları çok seviyorum. Gerçi 159 sayfayı 5 günde okumuşsun ne hızından bahsediyorsun diyenler olabilir:) Ama kısa olmakla birlikte, araştırma yapmamı gerektirmesi, beni düşündürmesi, yer yer acı vermesi ve ruhuma ağır gelmesi hasebiyle görece uzun zamanda bitirebildiğim bir metin oldu Direniş.
Direniş'i herkese öneririm. Sağlıkla ve kitaplarla kalın...
Karasevdalılar'ı ilk kez Mayıs 2019'da okumuş, çok etkilenmiştim. Geçtiğimiz günlerde tekrar okudum ve yine çok etkilendim.
Sonrasında "eksik olan" adlı youtube kanalinda Ömer Çeşit ve Alp Kozanoğlu'nun kitapla ilgili sohbetini izledim. Hem çok keyifli hem de çok faydalı bir yayın olmuş.
Herkesin bu kitabı okumasını ve sonrasında bahsettiğim kitap incelemesi videosunu izlemesini öneririm.
Sağlıkla ve kitaplarla kalın...
Ne kendi ne de yazarı hakkında hiçbir şey duymadan öylesine aldığım bir kitaptı Hayal Otel. Neden aldığımı hiç bilmiyorum. İsminin ve kapağının güzelliği için almış olabilirim.
Velhasıl kitaba bayıldım, bayıldım, bayıldım.
Öykü boyunca hep bir merak unsuru var. Her bölümde yeni bir bilinmez karşımıza çıkıyor. Yine her bölümde daha önceki bölümlerdeki bilinmezliklerin bir ya da birkaçı üzerindeki sır perdesi bir parça aralanıyor. Metin bu şekilde ilerliyor ve yanılmıyorsam kitabın sonuna geldiğinizde bilinmeyen kalmıyor.
Kitabın akıcı dili, karakterlerin süprizli olduğu kadar tutarlı ve ayaklari yer basar olması, anlatılan öykülerin kulağima hem sıradan hem de sıradışı gelmesi, metnin öne çıkan yanları oldu benim için.
Bir göz atmaya değer bence...
Lonsonier ailesinin kuşaklar boyu hikayesi. Yer yer masalsı, yer yer gerçekçi. Arka fonda iki dünya savaşı ve bir darbe, insanoğlu varoldukça varolacak acılar. Çok katmanlı, çok dokunaklı bir öykü. Zaman zaman kalbinizi acıtan, zaman zaman gülümseten. Hem sıra dışı hem de hepimizin kendinden birşeyler bulabileceği kahramanlar. Her bir parçanın diğerlerini tamamladığı ve ortaya görkemli bir bütünün çıktığı usta işi bir kurgu. Su gibi akıp giden bir anlatım.
Ben bu kitabı çok ama çok sevdim, okumsaydım eksik kalırdım...
Zaman zaman kadife gibi şefkatle sarıp sarmalandığımı hissettiğim, zaman zaman insanoğlunun acımasızlığı karşısında öfkeden titreten, kalbimi sızlatan, içimi acıtan bir metin. Öyle ki devam etmekte zorlandığım, kitabı bırakmak istediğim anlar oldu. Ama aynı zamanda o kadar süprizli bir macera ki, merakıma yenik düştüm ve devam ettim. Ahmet Büke bir usta, anlatım diline hayran kaldığım. Ahmet Büke bir büyücü, okurunu efsunlayan. Harikulade bir okuma deneyimiydi "Deli İbram Divanı". Eline, emeğine, kalemine sağlık...
Yıllar önce Gabo'nun birkaç kitabını okumuştum. Ama bunlar öylesine yüzeysel okumalar olmuş olmalı ki, değil kitapların detaylarını hatırlamak hangi kitapları okuduğumu bile anımsayamıyorum.
Geçenlerde sevgili Pınar Çelebi'nin kanalında "Gabriel Garcia Marquez'in Kitapları Hangi Sırada Okunmalı" adlı videoyu izleyince tekrardan Gabo okumak istedim. Malumunuz Yüzyıllık Yalnızlık pek çok okur tarafından okunması son derece zor bir kitap olarak tanımlanır. Bahsettiğim videoda Pınar, Yüzyıllık Yalnızlık öncesinde okunması gereken kitapların listesini veriyor. Şöyle ki;
1-Yaprak Fırtınası
2-Albaya Mektup Yok
3-Hanım Ana'nın Cenaze Töreni
4-Şer Saati
5-İyi Kalpli Erendira
Kitapların verilen sırayla okunması gerektiği için ben Yaprak Fırtınası ile başladım. Kitabı çok ama çok sevdim. Kurgusuyla, karakterlerin detaylandırılması ve sunumuyla, anlatım üslubuyla, hikayenin son derece akıcı bir şekilde ilerlemesiyle, herşeyiyle bayıldım kitaba. Kitap akıp gitti ve çok keyifli bir okuma oldu. Yaprak Fırtınası'nı herkesin okumasını öneririm.
Bense arayı çok açmadan "Albaya Mektup Yok"u okuma niyetindeyim.
Sağlıkla ve sevgiyle kalın...
Yavru Ceylan'ı ikinci okuyuşum oldu bu. İlk okuyuşum üç dört sene önceydi. Szabo'nun çok beğenerek okuduğum İza'nın Şarkısı'ndan sonra Yavru Ceylan tam bir hayal kırıklığı olmuştu benim için. Kitabı sevmek şöyle dursun, sıkılarak ve bunalarak okumuştum. Kitabı bitirmiş olmak için okumuş, zar zor tamamlayabilmiştim. Sonra da bir arkadaşıma hediye etmiştim.
Geçenlerde YKY'nin Beyoğlu mağazasında dolanırken kitap gözüme takıldı. O an kitabı tekrar okumak geldi içimden ve satın aldım.
İyi ki içimden gelen bu sesi dinlemişim, çünkü bu sefer kitabı çok severek okudum. Yalan yok İza'nın Şarkısı ve Kapı'yı biraz daha çok sevmiştim ama onlar zaten benim en sevdiğim kitaplar listemin en üstlerinde yer alıyor.
Benim Yavru Ceylan'la olan okuma deneyimimden ögrendiğim bazen kitapla zamanlamanın uyuşmayabilceği, yani bir kitabı okuduğumuz zamanın dogru olmayabileceği. Birçok okurun da söylediği gibi ilk 30 sayfada kitaptan keyif almadıysak o kitabı başka bir zamana ertelememiz en doğrusu olabilir.
Yavru Ceylan'la ilgili tek eleştirim kitabın yeni kapağı, ki bence berbat. İlk kapak çok zarifti. Öyle güzel bir kapak bırakılıp neden bu yenisiyle basılır anlayabilmiş değilim. Aslında bu sorun YKY'nin birçok kitap kapağında var, birçoğu son derece zevksiz. YKY'ye naçizane önerim kapak tasarımlarını ciddi olarak gözden geçirmeleri çünkü biz okurlar bu konuyu çok önemsiyoruz.
Herkese keyifli okumalar dilerim, sağlıkla kalın...
Canım Haruki Murakami'den "Renksiz Tsukuru Tazaki'nin Hac Yılları".
Metin su gibi akıp gidiyor. Başından sonuna kadar çeşitli konularda süregelen bir merak unsuru söz konusu. (Cevabını çok merak ettiğim sorulardan biri cevapsız bırakılmış.) Bu merak unsuru ve tabii ki Murakam'nin emsalsiz hikâye anlatıcılığı sayesinde kitabın ritmi her sayfada artıyor ve kitabın sonunda zirveye ulaşıyor.
Kitabın ana temalarından biri insanın kendi hakkındaki hissiyatının-düşüncelerinin, özgüvenili oluşunun-olmayışının, kendisiyle barışık olması-olmasının ve kendini hoş görebilmesinin-görememesinin, yani kendisiyle olan ilişkisinin hayat yolunda ne kadar önemli bir rol oynadığı.
Ayrıca kişinin kendine bakışının insanların o kişiye olan bakışından çok farklı olması durumunun neden olabileceği dramatik sonuçlar çok etkileyici bir biçimde işlenmiş.
Kitabın özellikle son bölümünü çok dokunaklı buldum ve okurken çok duygulandım.
Murakami'nin cok sevdiğim kitaplarından biri oldu. Mutlaka okunması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum.
"Kawabata'nın romanları hazin güzellikte çiçeklerle dolu gizli bahçeler gibidir."
(The Japan Times)
Kawabata'nın Kiraz Çiçekleri'ni çok severek okudum. Yazarın çok sade ve çok etkileyici bir anlatımı var. Ruhumda bir yerlere dokunduğunu ve beni dinginleştirdiğini hissettim.
Kitaptaki doğa, tapınak gibi betimlemeler çok güçlü. Öyle ki anlatılan yerler ve sahneler bir resim gibi gözümün önünde canlandı.
Japon toplumunun doğa sevgisi beni çok etkiledi. Doğadan kopuk, ona zarar vermekten rahatsızlık duymayan ve kendini evrenin efendisi sanan insanlara böyle bir doğa sevgisinin nasip olmasını diliyorum.
Kiraz Çiçekleri Kawabata'dan okuduğum ilk kitaptı. Yazarın diğer kitaplarını okumak için sabırsızlanıyorum.
Tekvin çok sevdiğim bir tarzın başarılı bir örneği bana göre. Kitabın arka plânında ciddi bir araştırma ve yoğun bir emek var. Kitabı bitirdiğinizde çok çeşitli bilgilerle donanacağınızın güvencesini verebilirim.
Kitabın birkaç yer haricinde kendi içinde tutarlı olduğunu söyleyebilirim, ki bu tarzda yazılmış kitapları başarılı kılan en önemli unsurlardan birinin bu olduğunu düşünüyorum.
Kitaptaki olaylar ağırlıklı olarak Beyoğlu ve civarında geçiyor. Geçen Cumartesi çok sevdiğim bir arkadaşımla Tekvin'de geçen Beyoğlu mekânlarını keşfe çıktık. Çok keyifli bir yolculuk oldu.
Bu arada kitabın ana mekânlarından olan Seferoğlu Apartmanı gerçekten var. Ancak şu anda tüm daireler ofis olarak kullanılıyormuş. Aslına bakarsanız Hakan'ın kapısını tıklatıp tanrı misafiri olarak bir fincan kahvesini içmek vardı ya, neyse:)
Dag Solstad'ın "Mahcubiyet ve Haysiyet" kitabını çok severek okumuştum. "Profesör Andersen'in Gecesi" yazardan okuduğum ikinci kitap oldu ve bunu da çok beğendim.
Kitabın ana karakteri olan Profesör Andersen çok detaylı işlenerek sunulmuş okura. Öyle ki kitabı bitirdiğimde Profesör Andersen'in duygu ve düşünce dünyasını çok yakından tanıyormuşum gibi hissettim kendimi.
Hikâyenin geçtiği mekânlar çok detaylı anlatılmış ve bu da kitabı daha keyifli kılmış. Ayrıca Norveç'in noel gelenekleri ve Norveç mutfağı kitapta önemli bir yer tutuyor. Kitabı bu yönüyle de çok sevdim.
Bu kitabın çevirisini yine Banu Gürsaler-Syvertsen yapmış. Bu çevirinin de çok başarılı olduğunu düşünüyorum.
Bu kıymetli kitabı herkese tavsiye ederim.
Kitap su gibi akıp gidiyor. Ne zaman başladı ne zaman bitti anlayamadım. Karakterler çok güzel işlenip sunulmuş. Okuma esnasında kitap beni öyle sarıp sarmaladı ki, kendimi hikayenin bir parçası gibi hissettim.
Kitabın çevirisini de çok başarılı buldum.
Bu yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Diğer kitaplarını sabırsızlıkla bekliyorum.
Kitabı çok beğendim. Okunması gereken eserlerden olduğunu düşünüyorum.
Ancak çevirisi çok özensiz yapılmış. Metin hatalı ve bozuk cümlelerle dolu. Bu kitabın başka bir çeviriden okunmasını öneririm.
