Dostluk, sadece kendimizi bir başkasının gözlerinden görmemize yardım etmekle kalmaz, ayrıca ancak yıllar boyunca bizim hatalarımızı defalarca affetmiş kişilerle sürdürülebilir, ki biz de karşısında o kişiyi affedebilmek için bunu içimizde bulmak zorundayızdır. Bir dost bizim zorluklarımızı ve gölgelerimiz bilir ve izleme de kalır, onlara ihtiyacımız olmadığına dair bir yanılgıya kapıldığımız zafer anlarımızdan çok kırgınlıklarımıza eşlik eder. Gerçek dostluğun gizli etkisi bir lütuftur çünkü onun en saf hali anlayış ve merhametle tekrar tekrar keşfedilir.
"Kürşad'ın buyruğuyla toplandık Altaylara
Ruhumuzu satmadık Çin denen alçaklara
Türklüğünden utanan kahpeler namert olur
Türk'e kefen biçenin ölümü berbat olur."