212 syf.
·
Puan vermedi
İnsanların seni en çok sevdiği zaman, onların işine en çok yaradığın zamandır.
Okur Takip Önerileri
İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor...
"Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım.."
"Şimdi ben gidiyorum. Fakat ne zaman çağırsan gelirim" dedi.
"Nereye çağırırsan gelirim!"
Jm
"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı,gene aynı şekilde,fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim.Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu,benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin."
Jm
“Seninle şöyle bir oturup konuşamadık.”
Jm
“Kafamın içinde ona söylenecek uçsuz bucaksız şeyler bulunduğunu hissediyorum, senelerce söylense bitmeyecek şeyler.”
Jm
Cemal Süreya sorar;
"Peki ya sizin hiç fotoğrafını açıp yüzünün en ince ayrıntısına kadar, incelediğiniz biri oldu mu...?"
Jm
Şuan yanımda olmanı çok isterdim.Ama değilsin.
Sen oradasın;ve orası ne kadar şanslı olduğunu bilmiyor.
Nazım Hikmet
Jm
Cemal Süreya diyor ki:
"Olmadığı zamanlarda bile birine sadık kalmak her yüreğin harcı değildir."
Jm
"Gözlerine baktım. Ulaşılması imkansız bir ada gibi duran büyük gözlerine. Yine aynı karanlık, ama sanki bu kez daha bir geleceğe dönük."
Jm
"Ya işte karşımdasın ama dokunamıyorum sana,ellerim yetişmiyor."
Jm
İnsan her şeye alışır diyorlar ya, öyle değil aslında. Başka çaren olmadığı için katlanıyorsun ama alışamıyorsun."
Telafisi olmayan şeylerin izahı gereksizdir."
" Seni bulmaktan önce aramak isterim. Seni sevmekten önce anlamak isterim. Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, Sana hep hep yeniden başlamak isterim."
Jm
