“Winston, O’Brien’ı onca yıl içinde on on iki kez ya görmüştü ya görmemişti. Ona içi ısınmıştı, ama yalnızca O’Brien’ın kentli davranışları ile ödül dövüşçüsünü andıran görünüşü arasındaki karşıtlık ilgisini çektiği için değil. Bunun çok ötesinde, O’Brien’ın siyasal bakımdan tam anlamıyla bir bağnaz olmadığına ilişkin gizliden gizliye bir inanç duyduğu için; belki bir inanç da değildi bu, yalnızca bir umuttu.”
Sayfa 21 - Can Yayinlari