Bir dönemin yasaklanan kitabı…
-Nefesini tut, saklan, dayak ye ağlama, işkenceler, rengin farklı uğursuzsun, kölelik, çocuk istismarı…
Çocuklar hangi savaşın içinde olmalıdır ki ,savaş çıktığında seni başkalarına emanet etmek kadar çaresizlik ile sınansın insanoğlu.
-Çocuklar gece yatarken sadece güzel hayallere dalarak uyumalı. Sen
Ordan oraya savrulan çocuklar; ruhlarında ki yaralar nasıl kabuk bağlar ki
-Okuduğumda tüylerimi diken diken eden sayfalarını, şimdi hangi sözcüklere sığdırabilirim ki ? Bir çok savaş kitabı okumama rağmen kalbimi kaç parçaya böldüğünü, aldığım notları savaşın bir kez daha soğuk yüzünün kadınlar ve çocuklar olduğunu. Yaşam ve ölüm arası çizgi de yitip giden hayat için çaba sarfederken ruhuna bıraktığı izler insanı düşündürürken ölmek daha mı iyi
Umut etmek mi savaşmak mı her şeye rağmen ayakta kalıp nefes almak mı ?