“Her insan bedeninin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar” dedim. “ Ama çoğu insanın ruhu gövdesinden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz!”
“ Ama inan bana, insanların çoğunun ruhu, bedeninden önce çürür.”
İnsan; anlaşılmadan, kalbi sevilmeden, anne rızâsı almadan, bir yetimi doyurmadan, Resulullâh’ı özlemeden, Allâh’ı çokça anmadan, seccadesine gözyaşı damlamadan, bir çiçeği sulamadan, bir taşı yerden kaldırmadan, sönmek için yanmadan, eline diken batırmadan mutlu olamaz...
.
"Ölüm hak, miras helal" diyerek, ölen insanın bir adım geride bıraktığı malı düşüneceklerine; "Ölüm hak, ahiret yakın" diyerek, ölen insanın bir adım sonraki durumunu düşünmeleri gerekmez miydi?